Właściwości immunostymulujące jeżówki purpurowej (Echinacea purpurea) są tematem wielu badań klinicznych. W aptekach znajdziemy ją pod postacią tabletek i soków. Czy badania kliniczne wystarczająco potwierdzają jej skuteczność? Jeżówka purpurowa (Echinacea purpurea) to roślina występująca w Ameryce Północnej, w Europie jest hodowana ze względu na swoje właściwości immunostymulujące. Jako surowiec stosuje się ziele i korzeń. Polskie apteki oferują jeżówkę w postaci tabletek i wyciągu etanolowego. Przyjrzyjmy się dokładnie jej mechanizmowi działania i zastosowaniu. Roślina ta jest bowiem przedmiotem wielu badań klinicznych, których wyniki bywają często sprzeczne. Na ulotce preparatów zawierających jeżówkę pacjent może przeczytać, że mechanizm działania jest bardzo złożony. Echinacea inaktywuje hialuronidazę – enzym wydzielany przez bakterie, który prowadzi do degradacji kwasu hialuronowego w skórze, a to z kolei ułatwia przenikanie bakterii w głąb skóry i wywoływanie chorób. Ponadto ma swój udział w procesach regeneracyjnych poprzez stymulację różnicowania komórek naskórka, co powoduje wytwarzanie włókien kolagenowych i kwasu hialuronowego- naturalnych budulców naszej skóry. Potwierdzono również w licznych badań klinicznych, że jeżówka stymuluje makrofagi do fagocytozy, czyli do odpowiedzi immunologicznej, rozkłada substancje obce dla organizmu poprawiając odporność , zwiększa pobudzanie interferonu- substancji, która hamuje syntezę białek wirusowych. Innym mechanizmem działania jest dezaktywacja wolnych rodników, które powstają podczas metabolizmu czy promieniowania UV i prowadzą do wielu chorób oraz powstawania zmarszczek. W badaniach in vitro udowodniono, że pochodne kwasu kawowego zawarte w jeżowce hamują wytwarzanie reaktywnych form tlenu, a więc działają jako antyoksydanty. Przyjrzyjmy się teraz badaniom klinicznym na ludziach, w których sprawdzano czy wyciąg z jeżówki zmniejsza ryzyko wystąpienia przeziębienia u osób zdrowych i czy skraca czas utrzymywania się objawów u osób chorych. Analizę 14 badań z randomizacją przeprowadzili Sander, White, Rinaldi, Coleman i przedstawili w wynikach, że stosowanie wyciągu z jeżówki purpurowej w porównaniu z placebo zmniejszają ryzyko wystąpienia przeziębienia o 58 % u osób zdrowych i skracają czas utrzymywania się objawów u osób chorych o 1,4 dnia. W grupie eksperymentalnej stosowano: wyciąg z jeżówki purpurowej przez 10 dni lub w czasie trwania przeziębienia (2 badania), alkoholowy wyciąg z jeżówki purpurowej przez okres od 10 dni do 8 tygodni (5), wyciąg z jeżówki wąskolistnej przez 12 dni (1), wyciąg z jeżówki bladej przez 8–10 dni (1) lub preparat złożony (wyciąg z jeżówki purpurowej i wąskolistnej) przez okres od 10 dni do 12 tygodni (4). Wyniki tych badań należy jednak przyjąć ostrożnie. Autorzy znaleźli 728 pozycji piśmiennictwa, ale tylko 14 badań spełniało kryteria kwalifikacji do metaanalizy (badania z randomizacją). W 11 z 14 badań do zakażenia dochodziło naturalnie, a w 3 podawano ochotnikom rynowirusa. Niestety w badaniach widać niejednorodność, ponieważ w wielu z nich stosowano oprócz Echinacea purpurea , Echinacea angustifolia i Echinacea pallida, a w niektórych nie jest opisane nawet który gatunek. Ponadto wyniki badan są sprzeczne np. badania Ernsta opierają się na badaniach publikowanych w Cochrane Library, które nie pozwalały jednoznacznie określić skuteczności jeżówki. Inne badania przeprowadzili Taylor, Weber, Standish, Quinn, Goesling, McGann, Calabrese w 2004 roku. Dotyczyły one skuteczności działania jeżówki u dzieci. W badaniu brały udział dzieci w wieku 2- 11 lat, który rodzice codziennie podawali syrop z jeżówki 2 razy dziennie oraz grupa dzieci, która stanowiła placebo. Wyniki pokazały, że stosowanie wyciągu z jeżówki purpurowej w porównaniu z placebo nie skracało czasu utrzymywania się przeziębienia ani nie zmniejszało nasilenia choroby, zwiększało natomiast ryzyko wystąpienia osutki. Preparaty ziołowe należy traktować z ostrożnością. Jest grupa ludzi w populacji uczulona na preparaty roślinne. Ponadto preparaty takie jak jeżówka o działaniu stymulującym muszą być stosowane przez krótki okres czasu, w tym przypadku 10 dni, bo inaczej mogą mieć działanie immunosupresyjne, czyli zmniejszające odporność. Podsumowując w warunkach in vivo działania jeżówki tj. dezaktywacja hialuronidazy, stymulacja fagocytozy itp. zostały potwierdzone. Natomiast badania na ludziach są różnorodne, jedne potwierdzają skuteczność jeżówki, inne wręcz przeciwnie. Najnowsze badania z bazy medline pochodzą z 2007 roku. Zdaniem dr med. Józefa Meszarosa z Katedry i Zakładu Farmakologii Doświadczalnej i Klinicznej AM w Warszawie dostępne dane są niewystarczające by uznać, że zastosowanie jeżówki jest w pełni skuteczne w profilaktyce i leczeniu przeziębień. red. Katarzyna Pawłowska Źródła Efficacy and safety of Echinacea in treating upper respiratory tract infections in children. A randomized controlled trial Taylor, W. Weber, L. Standish, H. Quinn, J. Goesling, M. McGann, C. Calabrese JAMA, 2003; 290: 2824-2830 Evaluation of echinacea for the prevention and treatment of the common cold: a meta-analysis Shah, S. Sander, White, M. Rinaldi, Coleman The Lancet Infectious Disease, 2007; 7: 473–480 Immunologiczne właściwości jeżówki purpurowej. T. Baj . Aptekarz Polski styczeń 2010, nr 41/19 POZOSTAŁE INFORMACJE
Substancjami czynnymi leku są suchy wyciąg z czosnku oraz suchy wyciąg z jeżówki purpurowej. 10 ml zawiesiny zawiera 0,248 g suchego wyciągu z czosnku Allii sativi bulbi extractum siccum (3 - 4:1), wyciąg natywny 70-100 %, maltodekstryna 0-30 %, ekstrahent –
Opis Esberitox N to lek roślinny wspomagający leczenie przeziębień. Lek ma postać tabletek, zawierających wyciągi z żywotnika zachodniego (Thujae occidentalis herba), korzenia jeżówki pospolitej (Echinaceae purpurae radice) oraz korzenia dzikiego indygo (Baptisiae tinctoriae radice). Skład Substancją czynną leku jest wyciąg z: ziela żywotnika zachodniego, korzenia jeżówki purpurowej i korzenia dzikiego indygo - Extractum spissum ex: (Baptisiae tinctoriae radice + Echinaceae purpureae radice + Thujae occidentalis herba) (1:11), ekstrahent: etanol 30% (v/v.) 1 tabletka zawiera 0,215 ml wyciągu odpowiadającego: Baptisiae tinctoriae radice (korzeń dzikiego indygo) - 10 mg, Echinaceae purpureae radice (korzeń jeżówki purpurowej) - 7,5 mg, Thujae occidentalis herba (ziele żywotnika zachodniego) - 2 mg Substancje pomocnicze: kwas askorbinowy, laktoza jednowodna, stearynian magnezu, makrogol 6000, sacharoza. Dawkowanie Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z opisem w ulotce dla pacjenta. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Lek podaje się doustnie, popijając płynem, najlepiej wodą, lub tabletkę można rozpuścić w ustach. W przypadku dzieci w wieku poniżej 12 lat przed zastosowaniem leku należy skonsultować się z lekarzem. Nie należy stosować leku Esberitox N dłużej niż 10 dni bez konsultacji z lekarzem. Wiek Dawkowanie Dzieci od 4 do 6 lat 1 tabletka 3 razy dziennie Dzieci od 6 do 12 lat 2 tabletki 3 razy dziennie Dzieci w wieku powyżej 12 lat oraz dorośli 3 tabletka 3 razy dziennie Okres stosowania leku zależy od leczonej choroby. Leczenie powinno być rozpoczęte tak szybko jak to tylko możliwe po pojawieniu się objawów i kontynuowane do ich ustąpienia. Wskazania Esberitox N w leczeniu przeziębień jako środek wspomagający, skracający czas infekcji i łagodzący jej przebieg. Przeciwwskazania Nie stosować leku Esberitox N : jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na ziele żywotnika zachodniego (Thujae occidentalis herba), korzeń jeżówki purpurowej (Echinaceae purpureae radice), korzeń dzikiego indygo (Baptisiae tinctoriae radice) lub na rośliny pokrewne do korzenia jeżówki, tj. inne rośliny z tej samej rodziny botanicznej (Compositae/Asteraceae – np. rumianek, arnika), lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku; w przypadku postępujących chorób ogólnoustrojowych takich jak: gruźlica, białaczka, AIDS, zarażenie wirusem HIV, kolagenoza (choroba zapalna oddziałująca na tkankę łączną), stwardnienie rozsiane i inne choroby autoimmunologiczne (wytwarzanie przeciwciał przeciw tkankom własnego organizmu); w przypadku immunosupresji (obniżenia odporności organizmu np. w przypadku terapii lekami onkologicznymi, po transplantacji organów lub szpiku kostnego). Działania niepożądane Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Podczas stosowania może wystąpić reakcja nadwrażliwości (uczuleniowa). W trakcie stosowania produktów zawierających w swoim składzie jeżówkę obserwowano: wysypkę na skórze, świąd (swędzenie), obrzęk (opuchlizna) twarzy, duszności, zawroty głowy i spadek ciśnienia krwi. W przypadku zaobserwowania takich objawów należy niezwłocznie przerwać stosowanie leku i skontaktować się z lekarzem. Mogą wystąpić zaburzenia żołądka i jelit (ból brzucha, wymioty, biegunka). Ostrzeżenia i środki ostrożności Jeśli objawy choroby nasilają się lub utrzymują dłużej niż 10 dni, lub jeśli pojawia się duszność, gorączka lub ropiejące bądź krwawiące wydzieliny, należy skontaktować się z lekarzem. Lek Esberitox N zawiera laktozę i sacharozę (cukier). W przypadku nietolerancji niektórych cukrów, należy skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku. Przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci. Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Stosowanie innych leków Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Stosowanie leku z jedzeniem i piciem Lek Esberitox N należy przyjmować rano, w środku dnia oraz wieczorem, popijając płynem, najlepiej wodą. Ciąża i karmienie piersią Jeśli kobieta jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza, przed zastosowaniem tego leku. Nie zaleca się stosowania Esberitoxu N w czasie ciąży oraz karmienia piersią. Stosowanie leku u dzieci i młodzieży Przed zastosowaniem u dzieci poniżej 12 lat zaleca się zasięgnięcie porady lekarza. Nie stosować Esberitoxu N u dzieci w wieku poniżej 4 lat.
Macerat z jeżówki purpurowej : 1 łyżka ziela jeżówki Przygotowanie: Jedną łyżkę ziela jeżówki zalewamy szklanką przegotowanej chłodnej wody i odstawiamy pod przykryciem na około 6 godzin. Odcedzić. Pić 3 razy dziennie po 1/2 szklanki. Nalewka z jeżówki purpurowej : Składniki: 100 g suchego korzeniach 0,5 l wódki Wykonanie:
Esberitox N to lek roślinny zawierający wyciąg z ziela żywotnika zachodniego (Thujae occidentalis herba), korzenia jeżówki purpurowej (Echinaceae purpureae radice) i korzenia dzikiego indygo (Baptisiae tinctoriae radice). Lek stosuje się w leczeniu przeziębień jako środek wspomagający, skracający czas infekcji i łagodzący jej przebieg. Jaki jest skład , jakie substancje zawiera? Substancją czynną leku jest wyciąg z: ziela żywotnika zachodniego, korzenia jeżówki purpurowej i korzenia dzikiego indygo – Extractum spissum ex: … Czytaj dalej Lymphozil jest tradycyjnym roślinnym produktem leczniczym stosowanym wspomagająco w leczeniu przeziębień. Tradycyjny roślinny produkt leczniczy przeznaczony do stosowania w określonych wskazaniach, wynikających wyłącznie z długotrwałego stosowania. Jaki jest skład , jakie substancje zawiera? Substancją czynną leku jest suchy wyciąg z korzenia jeżówki bladej (Echinacea pallida (Nutt.) Nutt.) (4-8:1); ekstrahent: Etanol 50 % (v/v). Jedna pastylka zawiera 30 mg wyciągu suchego. Ponadto lek zawiera mannitol, maltodekstrynę, koloidalny dwutlenek krzemu, cyklaminian sodu, … Czytaj dalej Kupuj leki najtaniej - porównaj ceny
Jeżówka jest pomocna we wzmacnianiu odporności, obniża częstotliwość występowania infekcji górnych dróg oddechowych i może skracać czas ich trwania.
Inaktywujące działanie wyciągu z Jeżowki purpurowej na patogeny z rodzaju koronawirusówPełna treść artykułu „In vitro antiviral activity of Echinaforce®, an Echinacea purpurea preparation, against common cold coronavirus 229E and highly pathogenic MERS-CoV and SARS CoV” autorstwa: Johanna Signer, Hulda Run Jonsdottir, Werner C. Albrich, Marc Strasser, Roland Züst, Sarah Ryter, Rahel Ackermann-Gäumann, Nicole Lenz, Denise Siegrist, Andreas Suter, Roland Schoop, Olivier B. Engler na stronie: PEŁNA TREŚĆ ARTYKUŁU (po kliknięciu) Ponadto preparaty Echinacea purpurea zalecane są w aktualnych wytycznych leczenia wirusowego zapalenia górnych dróg oddechowych wg Podręcznika chorób wewnętrznych- Interna Szczeklika 2019. W kolejnym badaniu autorzy oceniali skuteczność wyciągu z jeżówki w prewencji i leczeniu wirusowych zapaleń górnego układu oddechowego W tym przeglądzie systematycznym z metaanalizą 14 badań z randomizacją stwierdzono, że stosowanie wyciągu z jeżówki (purpurowej, wąskolistnej lub bladej) w porównaniu z placebo, wiązało się ze zmniejszeniem ryzyka wystąpienia wirusowych zapaleń górnych dróg oddechowych – tzw. przeziębienia – u osób zdrowych (OR: 0,42, 95% CI: 0,25–0,71; ARR: 17%, 95% CI: 8–25; NNT: 6, 95% CI: 4–13; 9 badań, n = 1356) i skróceniem czasu utrzymywania się jego objawów u osób, które zachorowały (WMD: 1,4 dnia, 95% CI: 0,64–2,24; 7 badań, n = 1630).
Stosować w przypadku problemów skórnych jako środek kosmetyczny, przeciwzapalny, ułatwiający gojenie się ran. ZIELE JEŻÓWKI PURPUROWEJ 50g Właściwości: Surowcem zielarskim jest cała roślina. Najbardziej cenione jest jej działanie immunostymulujące, tj. wzmacniające odporność. Jeżówka pobudza też wydzielanie.Jeżówka purpurowa, czyli echinacea, to jeden z najbardziej znanych naturalnych środków poprawiających odporność. Działa profilaktycznie i leczniczo. Pomaga zwalczać infekcje i łagodzi ich objawy. Przeczytaj, jakie jeszcze właściwości posiada ta roślina i dlaczego warto ją stosować. Czym jest jeżówka purpurowa i skąd pochodzi?Echinacea w medycynie ludowejJeżówka purpurowa – jaki skład chemiczny ma echinacea?Jeżówka purpurowa – właściwości leczniczeWyciąg z jeżówki – działanie i zastosowanieJeżówka purpurowa w kosmetyceCzy ziele jeżówki jest bezpiecznym surowcem roślinnym?Jeżówka purpurowa – jak stosować?Preparaty z echinaceą: wyciąg, tabletki, sok, syrop z jeżówki Czym jest jeżówka purpurowa i skąd pochodzi? Jeżówka purpurowa (łac. Echinacea purpurea) to roślina kwitnąca, należąca do rodziny Asteraceae, tej samej, w której znajdują się również rumianek, nagietek czy arnika górska. Wywodzi się z Ameryki Północnej, w której przez wieki wykorzystywana była przez plemiona indiańskie jako „lek na wszystko”. Nazwa „Echinacea” pochodzi z greckiego słowa echinos oznaczającego jeża. Roślina swą nazwę zawdzięcza kłującym łuskom, obecnym w dużym, stożkowatym koszyczku kwiatowym, które mogą przypominać nieco nastroszone kolce jeża. Polska nazwa rośliny – jeżówka – również kojarzy się z tym kolczastym zwierzątkiem. Echinacea w medycynie ludowej Rdzenne ludy Ameryki Północnej wykorzystywały ziele jeżówki purpurowej na szereg rozmaitych dolegliwości. Po echinaceę sięgano przede wszystkim w celu wzmocnienia odporności, lecz była stosowana również na: kaszel zapalenie jamy ustnej bóle zębów bóle głowy kłopoty trawienne zranienia ukąszenia węży Jednak dopiero w XIX wieku jeżówka purpurowa zaczęła zdobywać popularność jako powszechnie stosowane ziele lecznicze w Ameryce. Zawędrowała również do Europy i innych krajów na świecie. Używano jej do oczyszczania krwi, leczenia ran, infekcji, schorzeń dróg oddechowych, a nawet malarii, dyfterytu czy kiły. Pomimo szerokich wskazań leczniczych w XX wieku jeżówka w Stanach Zjednoczonych została powoli wyparta przez antybiotyki, podczas gdy w Europie nadal często i chętnie korzystano z jej dobroczynnych właściwości leczniczych. Również obecnie wyciągi z jeżówki są powszechnie stosowane w wielu krajach. Najczęściej sięgamy po lek echinacea w przypadku grypy, przeziębienia, bólu gardła, kaszlu i gorączki. Jednak najważniejszą rolę przypisuje się jeżówce w profilaktyce infekcji – jako roślinie o działaniu immunostymulującym. Mieszanki ziołowe na przeziębienie i odporność Jeżówka purpurowa – jaki skład chemiczny ma echinacea? Swoje właściwości jeżówka purpurowa zawdzięcza obecności licznych związków chemicznych. Surowcem do produkcji preparatów leczniczych jest tu zarówno ziele, jak i korzeń rośliny. Najbardziej charakterystycznymi dla niej składnikami o działaniu farmakologicznie czynnym są: polisacharydy – z których jedne aktywują zdolności obronne komórek układu odpornościowego i pomagają zwalczać szkodliwe mikroby, inne zaś zwiększają ilość substancji odpowiedzialnych za prawidłową odpowiedź odpornościową organizmu pochodne kwasu kawowego – z których na uwagę zasługuje zwłaszcza kwas cychorynowy, o najsilniejszym działaniu immunostymulującym, oraz echinakozyd i kwas chlorogenowy glikoproteiny – odpowiedzialne, podobnie jak powyższe składniki, za pobudzenie odporności i zwalczanie drobnoustrojów chorobotwórczych alkamidy – związki o działaniu przeciwzapalnym oraz stymulującym aktywność układu odpornościowego olejki eteryczne Co ciekawe, grupy związków chemicznych występujących w jeżówce purpurowej wykazują tak zwany synergizm działania. Oznacza to, że każda z tych grup osobno wykazuje słabsze działanie lecznicze oraz immunostymulujące. Kiedy „współpracują” ze sobą, tworzą zgrany zespół o połączonych siłach leczniczych. Dzięki takiemu synergistycznemu działaniu jeżówka purpurowa ma cenne właściwości lecznicze. Wśród najważniejszych działań terapeutycznych na uwagę zasługują następujące właściwości lecznicze i działanie jeżówki purpurowej (echinacea): immunostymulujące – czyli pobudzające aktywność układu odpornościowego na wielu płaszczyznach. Wyciąg z jeżówki jest najpopularniejszym i najlepiej poznanym naturalnym immunostymulantem w Europie i Ameryce Północnej przeciwzapalne – to działanie wykazywane jest przez wiele roślin będących przedstawicielami rodziny Asteraceae (astrowatych). W jeżówce odpowiedzialne są za nie głównie takie związki, jak flawonoidy, kwas cychorynowy oraz rozmarynowy przeciwdrobnoustrojowe – zarówno przeciwko bakteriom, jak i wirusom. W badaniach potwierdzono, że wyciąg z jeżówki może skutecznie zwalczać wirusa opryszczki (Herpes), a także wirusy odpowiedzialne za rozwój grypy przeciwgrzybicze – badania dowiodły, że preparaty z jeżówki wykazują szczególną aktywność przeciwko szczepom grzybów z rodzaju Candida albicans, które są najbardziej powszechną przyczyną dolegliwości grzybiczych skóry i błon śluzowych u człowieka przyspieszające gojenie i regenerację tkanek – działanie to wykorzystywane jest w leczeniu ran, ukąszeń i wielu problemów dermatologicznych przeciwutleniające nawilżające i przeciwzmarszczkowe – co pozwala zastosować wyciągi z jeżówki również w kosmetyce Powyższe właściwości zapewniają jeżówce purpurowej niemałe znaczenie, jeśli chodzi o zastosowanie w lecznictwie. 7 naturalnych sposobów na wirusy Wyciąg z jeżówki – działanie i zastosowanie W jakich zatem przypadłościach jeżówka purpurowa znalazła największe zastosowanie? Otóż wyciąg z jeżówki to zaleca się w takich sytuacjach, jak przede wszystkim: obniżenie odporności – dotyczy to przypadku faktycznie obniżonej odporności i związanej z tym częstszej zachorowalności na rozmaite infekcje. Jeżówkę purpurową stosujemy również wtedy, gdy po prostu chcemy zabezpieczyć się przez chorobą i wzmocnić funkcje naszego układu immunologicznego. Warto więc skorzystać z właściwości immunostymulujących echinacei w czasie jesienno-zimowych zachorowań, w okresie epidemicznym, np. grypy. Również wtedy, gdy jesteśmy bardziej narażeni na kontakt z chorymi osobami oraz zawsze, gdy czujemy się osłabieni i chcemy naturalnie pobudzić odpowiedź odpornościową organizmu infekcje dróg oddechowych – jeżówka purpurowa jest stosowana nie tylko profilaktycznie. Można włączyć ją do leczenia także wtedy, gdy już zachorujemy. Przyda się nie tylko w zwykłym przeziębieniu, lecz również przy grypie, zapaleniu ucha, zapaleniu zatok, infekcji gardła i innych schorzeniach dróg oddechowych. Wyciąg z jeżówki zażywany podczas choroby sprawia, że szybciej powracamy do zdrowia, objawy prędzej ustępują, a my czujemy się lepiej. Jeśli sięgniemy po preparat z jeżówki od razu, jak tylko pojawią się pierwsze symptomy przeziębienia (takie jak np. katar, ból i drapanie w gardle, gorączka), istnieje duża szansa, że rozwinie się mniej objawów chorobowych, a choroba będzie miała łagodniejszy przebieg i będzie krócej trwała infekcje dróg moczowych – w przebiegu których działanie immunostymulujące, przeciwbakteryjne i przeciwzapalne jeżówki przyczynia się do złagodzenia objawów i przyspieszenia powrotu do zdrowia infekcje grzybicze – szczególnie jeśli ich źródłem jest zarażenie się Candida albicans. Jeżówka pomaga zarówno w tego typu infekcjach skóry, jak i błon śluzowych, np. grzybicy stóp czy grzybicy pochwy stany niepokoju – według niektórych badań obecne w surowcu alkamidy, kwas rozmarynowy i kofeinowy mogą być odpowiedzialne za wyciszające i lekko uspokajające działanie jeżówki purpurowej, co może pomóc w łagodzeniu stanów niepokoju i pobudzenia u osób dorosłych dolegliwości dermatologiczne – jeżówka purpurowa cechuje się dużą skutecznością, jeśli chodzi o gojenie się ran. Znalazła więc zastosowanie w leczeniu różnych stanów zapalnych skóry, trudno gojących się ran, owrzodzeń i oparzeń. Jest zalecana również w przypadku egzemy, łuszczycy, trądziku, zmian na tle alergicznym oraz wirusowych chorób skórnych, jak np. półpasiec opryszczka – badania wykazały, że zastosowanie wyciągu z jeżówki w momencie, w którym poczujemy, że rozwija się u nas opryszczka, może nawet zapobiec jej pojawieniu się lub istotnie złagodzić jej przebieg Jeżówka purpurowa w kosmetyce Właściwości pielęgnacyjne i właściwości lecznicze jeżówki purpurowej sprawiły, że jest ona chętnie wykorzystywana także w preparatach kosmetycznych. Stanowi tu bardzo cenny surowiec. Może być stosowana do każdego rodzaju cery. Jeżówka nawilża i pielęgnuje skórę suchą. W przypadku cery tłustej, trądzikowej, skłonnej do wyprysków i podrażnień echinacea działa leczniczo – przeciwbakteryjnie, łagodząco i gojąco. W obu sytuacjach działa przeciwzmarszczkowo i zapewnia prawidłową hydratację skóry. Zioła przeciwwirusowe – poznaj 5 roślin, dzięki którym szybciej zwalczysz infekcję Czy ziele jeżówki jest bezpiecznym surowcem roślinnym? Produkty z jeżówki są z reguły bardzo dobrze tolerowane i nie powodują działań niepożądanych. U osób wyjątkowo wrażliwych wyciąg z jeżówki może wywołać niekiedy takie objawy, jak: wysypka świąd skóry pokrzywka obrzęk ból żołądka nudności Najczęściej na tego typu skutki uboczne są narażone osoby, które prezentują skłonności alergiczne i/lub są wrażliwe na inne gatunki z rodziny astrowatych (np. rumianek, nagietek). Zasadniczo jeżówka purpurowa (echinacea) należy do bezpiecznych produktów roślinnych. Jednak, ze względu na jej silne działanie pobudzające aktywność układu immunologicznego, ostrożność powinny zachować osoby chorujące na choroby o podłożu autoimmunologicznym lub zażywające leki immunosupresyjne. Na jeżówkę purpurową uważać trzeba zwłaszcza, jeśli chorujemy na takie schorzenia, jak: gruźlica białaczka stwardnienie rozsiane AIDS poważne zaburzenia wątroby toczeń reumatoidalne zapalenie stawów schorzenia tkanki łącznej inne choroby na podłożu autoimmunologicznym W takim przypadku koniecznie trzeba się skonsultować z lekarzem prowadzącym lub zrezygnować ze stosowania preparatów z jeżówki. Uwaga! Nie zaleca się podawania preparatów z jeżówki dzieciom poniżej 12. roku życia. Jest tak jednak głównie ze względu na brak wystarczających badań w tej grupie pacjentów, które mogłyby jednoznacznie potwierdzić bezpieczeństwo stosowania tego surowca u dzieci. Jeżówka purpurowa – jak stosować? Badania sugerują, że najbezpieczniejsze jest stosowanie jeżówki purpurowej krótkoterminowo. Najczęściej można się spotkać z zaleceniem, aby nie stosować jej dłużej niż 10 dni. Następnie należy zrobić przerwę (około 4 tygodni), po której można ponownie sięgnąć po preparat, jeśli zachodzi taka potrzeba. Jednak niektórzy producenci (np. A. Vogel Bioforce – szwajcarska firma zajmująca się wytwarzaniem bardzo dobrej jakości produktów roślinnych) deklarują, że ich produkty można bezpiecznie stosować nawet przez 6 miesięcy. Jeśli chodzi o kobiety w ciąży, to chociaż badania sugerują, że podawanie kobietom ciężarnym preparatów z jeżówką nie stwarza żadnego ryzyka ani zagrożenia dla płodu, nadal nie ma wystarczająco rzetelnych dowodów na bezpieczeństwo stosowania wyciągu z jeżówki w ciąży. Proponuje się stosowanie jeżówki w ciąży przez okres nie dłuższy niż 7 dni albo rozwiązanie najbezpieczniejsze, czyli rezygnację z jej zażywania. Podobnie wygląda kwestia z kobietami karmiącymi piersią. Brakuje jednoznacznych dowodów potwierdzających bezpieczeństwo stosowania echinacei w czasie laktacji, ale też nie ma żadnych, które wskazywałyby na istotne ryzyko. Z tego względu lepiej unikać jeżówki w tym wrażliwym okresie. Dobre wei qi w zimie – jak wzmocnić odporność według medycyny chińskiej? Preparaty z echinaceą: wyciąg, tabletki, sok, syrop z jeżówki Jeżówka purpurowa dostępna jest w postaci różnych produktów farmaceutycznych. Do nabycia są: tabletki i kapsułki z echinaceą sok z jeżówki wyciąg z jeżówki syrop z jeżówki krople z jeżówki napar z jeżówki maść z jeżówki na dolegliwości dermatologiczne Herbata z jeżówki purpurowej Z suszonego ziela jeżówki można przyrządzić napar leczniczy, pity w postaci ciepłego płynu raz lub dwa razy dziennie. Ze względu na dużą różnorodność form, w których występuje odmienna zawartość jeżówki purpurowej, trudno jednoznacznie zarekomendować określone dawkowanie. Przeciętnie zaleca się stosowanie 300–500 mg suchego wyciągu z jeżówki 3 razy dziennie lub od 2,5 ml do 3 ml 3 razy dziennie, jeśli zażywamy lek w postaci płynnej (wyciąg, krople). Najlepiej jednak zastosować się zawsze do zaleceń na opakowaniu lub w ulotce. Pamiętaj również, aby starannie wybrać preparat z jeżówką – tu liczy się jakość surowca i jego zawartość w produkcie. Dobrze więc skorzystać z oferty zaufanego producenta lub zdać się na fachową rekomendację farmaceuty lub lekarza. Bibliografia: Mount Sinai. ( Echinacea. Pobrane 9 lutego 2022 z Krawczak, E. (2003). Echinacea – naturalny lek z apteki amerykańskich Indian. Panacea – Leki Ziołowe, 1(2), 22–23. Melchart, D., Linde, K., Worku, F., Bauer, R., Wagner, H. (1994). Immunomodulation with echinacea – a systematic review of controlled clinical trials. Phytomedicine: International Journal of Phytotherapy and Phytopharmacology, 1(3), 245–254. Kim, Oh, Lim, W., Lee, Moon, Seoh, (2014). Immune enhancing effects of Echinacea purpurea root extract by reducing regulatory T cell number and function. Natural Product Communications, 9(4), 511–514. Shah, Sander, S., White, Rinaldi, M., Coleman, (2007). Evaluation of echinacea for the prevention and treatment of the common cold: a meta-analysis. The Lancet. Infectious Diseases, 7(7), 473–480. Haller, J., Hohmann, J., Freund, (2010). The effect of Echinacea preparations in three laboratory tests of anxiety: comparison with chlordiazepoxide. Phytotherapy Research: PTR, 24(11), 1605–1613. Sharma, M., Schoop, R., Suter, A., Hudson, (2011). The potential use of Echinacea in acne: control of Propionibacterium acnes growth and inflammation. Phytotherapy Research: PTR, 25(4), 517–521. Yotsawimonwat, S., Rattanadechsakul, J., Rattanadechsakul, P., Okonogi, S. (2010). Skin improvement and stability of Echinacea purpurea dermatological formulations. International Journal of Cosmetic Science, 32(5), 340–346. Saunders, Smith, F., Schusky, (2007). Echinacea purpurea L. in children: safety, tolerability, compliance, and clinical effectiveness in upper respiratory tract infections. Canadian Journal of Physiology and Pharmacology, 85(11), 1195–1199. ( Echinacea – uses, side effects, and more. Pobrane 9 lutego 2022 z .
tabletki z wyciągu jeżówki purpurowej
