SEDAM MINUTA U RAJU. Beletristika. Šifra artikla: 23896. ISBN: 978-86-10-02139-4. Autor: Eloiza Džejms. Svi problemi Judžinije Snou počeli su onog trenutka kada je arogantni i drski Edvard Riv ušao u njen život. Želeo je savršenu guvernantu – želeo je samo i jedino nju. Ne može se reći da Judžinija nije uživala u susretu sa tim
Wchodzimy między piętrowe, drewniane bungalowy z tarasami na pięterku. Kai otwiera drzwi jednego z nich i wręcza mi klucz. Dziękuję i wchodzę do środka. Na parterze znajduje się umywalka i prysznic z zimną wodą. W wiecznie gorącej Tajlandii jest ona właściwie letnia i nie ma sensu jej dodatkowo podgrzewać. Zostawiam bagaże na specjalnie przeznaczonej do tego półce i wchodzę po schodach na górę. Moim oczom ukazuje się duże łoże pod moskitierą i drzwi prowadzące na zewnątrz. Wychodzę na taras i opieram się o barierkę. Z okna widzę kilka palm kokosowych, pustą plażę i bezkres Morza Andamańskiego zmieniającego kolory pod wpływem zachodzącego słońca. Wdycham głęboko morską bryzę i uśmiecham się do siebie. Jeśli istnieje raj na ziemi, to właśnie go odnalazłem. Wieczorem opuszczam drewniany bungalow i ruszam przed siebie w głąb wyspy. Odnajduję główną ulicę wypełnioną restauracjami, barami, sklepikami i salonami masażu. Szybko dochodzę na drugi kraniec wyspy zakończony kolejną plażą, wzdłuż której ciągną się hotele i ośrodki z bungalowami o różnym standardzie. Włóczę się bez celu po okolicznych uliczkach, zauważając jedną wywrotkę i kilka zaparkowanych skuterów. Poza tym na Koh Lipe zasadniczo nie istnieje ruch kołowy, gdyż wszędzie można dostać się pieszo w ciągu kilkunastu minut. Nadaje to wyspie niezwykłego uroku i poczucia odcięcia od cywilizacji. Ląduję w jednej z okolicznych knajp, gdzie opycham się penang curry z kurczakiem i ryżem. Całość zapijam zmrożoną singhą. Krótko po wschodzie słońca budzi mnie śpiew egzotycznych ptaków. Idę na śniadanie, umawiając się po drodze na wycieczkę łodzią po okolicy. W restauracji siedzi tylko trzech turystów pałaszujących amerykańskie śniadanie. Ja wybieram tradycyjną opcję - ostrą zupę z ryżem i kurczakiem. Chwilę po zakończeniu posiłku przysiada się do mnie wytatuowany blondyn, którego widziałem wczoraj. - Cześć, Marek, jestem Pierre. Będę dziś twoim przewodnikiem - mówi. - Witaj Pierre, miło cię poznać - odpowiadam, starając się ukryć niechęć. Pierre sprawia wrażenie kolesia, który za wszelką cenę chce być cool, a że nie ma wiele do zaoferowania, to wytatuował prawie pół swojego ciała i zrobił sobie dredy. - Gotowy? Chodźmy! - rzuca po moim skinięciu głową. Ruszamy w kierunku drewnianej, zadaszonej łodzi z silnikiem - takiej samej jak ta, która wczoraj przetransportowała mnie z promu na plażę. Woda jest krystalicznie czysta i bardzo ciepła. Morze przypomina taflę spokojnego jeziora w czasie bezwietrznego dnia. Nie ma ani jednej fali. Pierre wrzuca na pokład dwie maski z rurką do snorklingu i dwa zestawy płetw. Wchodzimy na łódź. Lokalny sea gypsy odpala silnik i po chwili płyniemy wzdłuż jednego z brzegów Koh Lipe. Ciesząc się słońcem, którego tak bardzo brakowało mi w Irlandii, podziwiam błękitną wodę pełną małych, kolorowych rybek. Lipe z perspektywy łodzi to mała rajska wysepka oferująca białe, puste plaże, palmy kokosowe i wiele hoteli. Okoliczne wysepki wchodzące w skład parku narodowego Tarutao porośnięte są gęstą dżunglą - nie widać na nich jakichkolwiek zabudowań. W trakcie rejsu do najbliższego punktu widokowego Pierre opowiada swoją historię. Życie we Francji nigdy nie było dla niego. Skończył studia, miał niezłą pracę, ale nie był szczęśliwy. Zamieszkał na Polinezji Francuskiej, a gdy mu się znudziło, wyjechał do Tajlandii. Mieszkał w Chiang Mai, w górzystym regionie północnej Tajlandii, gdzie poznał swoją obecną żonę. Nauczył się mówić po tajsku i razem z żoną przeniósł się na Koh Lantę - sporą wyspę w prowincji Krabi. Ostatecznie jednak wylądował na Koh Lipe. Pracuje dla Castaway Resort jako przewodnik i instruktor freedivingu (nurkowanie bez butli z tlenem). Jego żona pracuje w recepcji w tym samym ośrodku. - Dlaczego opuściłeś Chiang Mai? - Po przygodzie z Polinezją Francuską brakowało mi wody i plaży. - I tak dotarłeś na Koh Lantę... czemu tam nie zostałeś? - Koh Lanta nie jest zbyt przyjaznym miejscem. Jeśli jesteś turystą, który nie mówi po tajsku, to wszystko jest w porządku. Gorzej jednak, gdy planujesz tam mieszkać i rozumiesz, co się wokół ciebie dzieje. Tak jest zresztą niemal w całej Tajlandii… - A co się działo? - Rodowici mieszkańcy wyspy nieustannie źle wyrażają się o obcokrajowcach. Słyszałem to wiele razy i... - I...? - ...i pewnego dnia zwróciłem uwagę barmanowi w lokalnym barze, że nie powinien się tak zachowywać. Razem z kolegą stwierdzili, że jeśli mówię po tajsku i rozumiem, co oni mówią, to nie jestem mile widziany na Koh Lanta. - Wow, szokujące... - Bardzo mnie to uderzyło i postanowiliśmy się przeprowadzić. Nie lubię siedzieć tam, gdzie mnie nie chcą. - Słusznie. Czy na Koh Lipe jest inaczej? - Tak. Jak widzisz, to malutka wyspa. Wszyscy się tu znają. Nie ma takich komentarzy. - Rozumiem... - Dodatkowo Koh Lipe nie jest tak do końca tajską wyspą. Lokalni cyganie nie czują się Tajami. Mieszkają tu od pokoleń i nie byli wystawieni na polityczno-społeczną indoktrynację panującą na stałym lądzie. Są po prostu inni. - Ciekawa historia... - Życie jest ciekawe, gdy wychodzisz ze swojej strefy komfortu... o, zdaje się, że dopływamy. Dobrze pływasz? - Tak sobie, a co? - Jak się zanurzysz, to zobaczysz! Rozciągnęliśmy linę między tamtą wyspą a Lipe. Przywiążę do niej łódź. Kiedy zejdziemy do wody, to radzę ci być blisko liny! Zakładamy płetwy i maski i skaczemy do wody, która tutaj okazuje się być dużo chłodniejsza niż przy plaży. Prąd porywa mnie gwałtownie niczym dzika górska rzeka. Łapię się kurczowo liny i zanurzam głowę, oddychając przez rurkę. Ryby każdej wielkości, kształtu i koloru dosłownie wpadają mi na maskę. Woda jest czysta i błękitna, choć silny prąd zdaje się sypać piaskiem z dna oceanu prosto w oczy. Pierre nurkuje bez rurki, ale trzyma się w pobliżu liny. Prąd jest za silny nawet dla niego. Snorkling w morzu, które przypomina rzekę, jest ciekawym doświadczeniem. Po kilkunastu minutach obaj z niemałym trudem wspinamy się z powrotem na pokład łodzi. Płyniemy w spokojniejsze miejsce, gdzie Pierre ma okazję popisać się swoimi umiejętnościami freedivera. W tym celu staje na krawędzi łodzi, zamyka oczy i bierze bardzo głęboki wdech, po czym z cichym pluskiem ląduje w wodzie. Znika pod łodzią na długie minuty. Wypatruję go nerwowo, zerkając co jakiś czas na naszego sternika. - Mai pen rai, mai pen rai - mówi morski cygan z szerokim uśmiechem, widząc moją konsternację. W tym samym momencie z głębin turkusowego morza wyłania się Pierre. Opiera obie dłonie na krawędzi łodzi i wskakuje na pokład, głośno dysząc. Spogląda na specjalistyczny zegarek i komunikuje triumfalnie: - Pięć minut i 26 sekund. Głębokość: 21,4 metra. - Rany boskie! - Mój rekord to sześć minut i 30 sekund. Głębokość: 42 metry. Ale nie tutaj. Tutaj jest za płytko. - Jak ty się tego nauczyłeś?! - Praktyka. Ciebie też mogę nauczyć. - Świetnie, a ile to trwa? - Moi kursanci przeciętnie uczą się dwa dni i są w stanie zejść na piętnaście metrów. Wstrzymują oddech na 3 - 4 minuty. - Niesamowite! - Zainteresowany? - Przemyślę. Na dziś wystarczy mi maska z rurką. Znów wskakuję do wody, z ulgą stwierdzając, że tym razem prąd nie ściąga mnie w żadnym kierunku. Kładę się płasko na zielonkawej tafli i zamieram w bezruchu, oddychając spokojnie przez wystającą z wody rurkę. Ciekawskie rybki opływają mnie z każdej strony, podgryzając delikatnie w ramach testu, czy przypadkiem nie jestem nowym rodzajem pożywienia. Pierre fotografuje tę niezwykłą scenę, po czym płyniemy w kierunku najbliższej wyspy na lunch z pudełka, który mój przewodnik zabrał ze sobą. Rozkładamy się na pustej plaży i zajadamy kurczakiem curry z obowiązkowym ryżem. - Pierre, nie brakuje ci cywilizacji? - pytam. - Mam tu wszystko, czego potrzebuję - żonę, dziecko, które chodzi do lokalnej szkoły, pracę i mieszkanie. A przede wszystkim naturę, wodę i rajską plażę. Wszystkie moje potrzeby są zaspokojone. - Bywasz na stałym lądzie? - Kilka razy w roku. Głównie żeby załatwić okresowe formalności. Nie ma tam nic, czego bym potrzebował. Stworzyłem własny styl życia. - Niesamowite. Co na to Twoja rodzina, przyjaciele? - Poza siostrą nie utrzymuję z nimi kontaktów. Nie rozumieją mnie. - A twoja siostra cię rozumie? - Stara się, choć jest jej trudno. Była tu kilka miesięcy temu... - I co? - Próbowała mnie namówić, żebym wrócił do normalności. Wiesz, żebym wrócił do Francji, wskoczył w garnitur i znalazł sobie "normalną" pracę. - Rozważałeś jej propozycję na poważnie? - Ani przez chwilę. To mała wyspa. Wielu Europejczyków nie wytrzymałoby tutaj długo. Patrzą na mnie jak na dzikie zwierzę uwięzione w klatce. I ja wierzę w istnienie tej klatki. Zastanawiam się tylko, czy oni wiedzą, po której stronie krat się znajdują. Zrozumiałem, co miał na myśli. Niby żyjemy w wolnych, demokratycznych krajach. Niby możemy studiować to, co chcemy. Niby możemy wybrać karierę w interesującym nas zawodzie. A mimo to żyjemy w kulturze współczesnego niewolnictwa. Sprzedajemy swoją wolność za comiesięczne wynagrodzenie. Kupujemy domy i samochody na kredyt, który zniewala nas jeszcze bardziej. Raz podłączeni do systemu nie możemy się odłączyć. Bo rata za dom, samochód, składka emerytalna, dzieci, żona. A taki Pierre? Żyje w raju i pracuje, pływając z klientami w błękitnych wodach Morza Andamańskiego. Gdy nie ma turystów, spędza czas z żoną i dzieckiem, które - jak się okazuje - można także wychować na tropikalnej wyspie. Ja wykonałem pierwszy krok. Rzuciłem korporacyjną nudę na rzecz wielkiej niewiadomej. Wierzę jednak, że lepiej celować w gwiazdy i wylądować w bagnie, niż celować w bagno i... też w nim wylądować. Słońce zaczęło chylić się ku zachodowi, rozświetlając bezchmurne niebo feerią czerwono-pomarańczowych barw. Wskakujemy na łódkę i tuż przed zmrokiem wracamy na Koh Lipe. Postanawiam wyciszyć się i zostać jeszcze kilka dni. Spędzam czas, pływając w ciepłej morskiej wodzie, włócząc się po wyspie, jedząc i pijąc w okolicznych barach i restauracjach. Zaliczam także tradycyjny tajski masaż. Oficjalne dane podają, że na Lipe mieszka trochę ponad 30 000 ludzi. Jeśli to prawda, to nie mam pojęcia, gdzie akurat przebywają, bo mała wysepka nie sprawia wrażenia zatłoczonej. Niewiele jest kobiet, a te, które są, nie wydają się być warte bliższego poznania. Do tego jestem tu na początku sezonu. Turystów także nie ma zbyt wielu. W szczycie sezonu przypadającym na grudzień i styczeń podobno nie ma co się tu pojawiać bez rezerwacji. Wszystkie hotele i bungalowy są zajęte. Ludzie śpią na plaży lub, zawiedzeni, wracają na stały ląd. Trudno mi sobie wyobrazić, jak ten raj na ziemi może okresowo zamieniać się w zadeptaną, turystyczną imprezownię.Running time. 143 minutes. Country. India. Language. Kannada. 1st Rank Raju is a 2015 Indian Kannada comedy drama film written and directed by Naresh Kumar HN in his debut, and produced by V. K. Manjunath. It features Gurunandan and Apoorva Gowda in the lead roles. The rest of the cast includes Tanishka Kapoor, Sadhu Kokila, Ananth Nag, Achyut
{"id":"500522","linkUrl":"/film/7+minut-2010-500522","alt":"7 minut","imgUrl":" spotkanie z atrakcyjną brunetką w mgnieniu oka wywraca do góry nogami życie ustatkowanego męża i ojca. Więcej Mniej {"tv":"/film/7+minut-2010-500522/tv","cinema":"/film/7+minut-2010-500522/showtimes/_cityName_"} {"linkA":"#unkown-link--stayAtHomePage--?ref=promo_stayAtHomeA","linkB":"#unkown-link--stayAtHomePage--?ref=promo_stayAtHomeB"} Siedem minut - słodka chwila, która może zmienić życie na zawsze. Historia kilku jesiennych, choć niezwykle gorących dni z życia Piotra Winklera (Przemysław Sadowski), który w niespodziewany sposób traci kontrolę nad swoim ustabilizowanym i bezpiecznym życiem. 37-letni projektant, szczęśliwy mąż Marty (Agnieszka Warchulska) i ojciecSiedem minut - słodka chwila, która może zmienić życie na zawsze. Historia kilku jesiennych, choć niezwykle gorących dni z życia Piotra Winklera (Przemysław Sadowski), który w niespodziewany sposób traci kontrolę nad swoim ustabilizowanym i bezpiecznym życiem. 37-letni projektant, szczęśliwy mąż Marty (Agnieszka Warchulska) i ojciec Agnieszki, w zastępstwie kolegi wyjeżdża w delegację. W hotelu spotyka atrakcyjną brunetkę (Anna Prus), która wkrótce wywróci jego spokojny, szczęśliwy świat do góry nogami. Piotr szybko przekona się, jak wysoka jest cena za chwilę zapomnienia. Ma tylko dwa dni i trzy noce, by wybrnąć z tarapatów, w które sam się wpakował. Film kręcono w Poznaniu oraz w Warszawie (Polska).Zdjęcia trwały od 4 listopada do 15 grudnia 2008 roku oraz od 24 do 29 marca 2009 roku. To jest jeden z tych polskich filmów, które na mnie działają. Kiedy próbuję ustalić dlaczego, docieram do jakichś paradoksów, bo te przyczyny generalnie powinny świadczyć o filmie źle, a to one właśnie sprawiają, że film staje się dla mnie jakiś taki wyjątkowo realny, bliski, wręcz prawdziwy. Cały szereg ... więcej albo ktoś za cicho mówił,albo niewyraźnie albo w tle była muzyka która skutecznie zagłuszała to co aktor w danej chwili amatorskie robione są na dużo wyższym i kompromitacja ! Uwaga Spoiler! Ten temat może zawierać treści zdradzające fabułę. Film tak słaby że aż żal a o zakończeniu to nawet nie mam pojęcia ko mógł tak wysoko ocenić ta lipę. z "Wykolejonym" z Jenifer Aniston?
This 7 minute workout is based on HICT (high intensity circuit training), proven to be the “safest, most effective, and most efficient” way to improve your muscular and aerobic fitness, and make you healthier. The best workout app consists of only 12 exercises to be done for 30 seconds, with 10 second breaks between each exercise.
Home Książki Literatura obyczajowa, romans Jak w raju Piękna, siedemnastoletnia hrabianka Elizabeth Cameron odnosi wspaniały sukces towarzyski. Jest królową wszystkich balów, u jej drzwi stoi tłum wielbicieli, a młody, czarujący i bogaty hrabia Mondevale, obiekt westchnień wszystkich panien na wydaniu, zamierza ją poślubić. Niestety znajomość Elizabeth z Ianem Thorntonem, przystojnym awanturnikiem, hazardzistą i uwodzicielem wywołuje skandal w londyńskim wielkim świecie i ściąga na biedną dziewczynę ogólne potępienie. Całe towarzystwo odwraca się od niej, a oburzony hrabia zrywa zaręczyny. Skompromitowana Elizabeth wyjeżdża do rodzinnego majątku Havenhurst, aby po tajemniczym zniknięciu brata samotnie bronić ukochanej posiadłości przed wierzycielami. Tymczasem jedyny opiekun hrabianki, skąpy i chciwy stryj Julius, chcąc za wszelką cenę wydać swą bratanicę za mąż, knuje obrzydliwy plan... Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni. Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie: • online • przelewem • kartą płatniczą • Blikiem • podczas odbioru W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę. papierowe ebook audiobook wszystkie formaty Sortuj: Książki autora Podobne książki Oceny Średnia ocen 7,7 / 10 406 ocen Twoja ocena 0 / 10 Cytaty Czy zdarzyło ci się gorąco czegoś pragnąć, czegoś, co masz na wyciągnięcie ręki, a jednak bać się po to sięgnąć ? Czy zdarzyło ci się gorąco czegoś pragnąć, czegoś, co masz na wyciągnięcie ręki, a jednak bać się po to sięgnąć ? Judith McNaught Jak w raju Zobacz więcej dodaj nowy cytat Więcej Powiązane treści
Na progu raju -- album Piotra Fronczewskiego wydany w 1986 roku nakładem wytwórni Polton.Lista utworów:Strona 1USUNIĘTE "Crazy Zdzich" (A.Korzyński, A.Spol)
Data utworzenia: 12 lipca 2011, 7:05. Dzięki polskiej prezydencji w Unii i licznym pielgrzymkom eurokratów do naszego kraju mieliśmy okazję podpatrzeć, jak naprawdę wygląda dzień pracy urzędnika unijnej biurokracji. Jest kilka minut po 13, Sopot, dla zwykłych Polaków środek dnia pracy Eurourzędasy żyją jak w raju Foto: Fakt_redakcja_zrodlo A goście z Brukseli umilają sobie czas alkoholem, przy jednym stoliku króluje zimne piwko, kawałek dalej eurokraci wolą winko. Pozazdrościć! Lekkiej pracy i olbrzymich zarobków – wszak najniższa urzędnicza pensja w unijnych instytucjach to 9,2 tysiąca złotych, a rekordziści mają nawet 64 tysiące na miesiąc. Dziennikarze Faktu pojechali do Sopotu, by zobaczyć, jak wyglądają nieformalne spotkania unijnych urzędników. Eurourzędnicy zakwaterowali się w luksusowym hotelu Sheraton, tuż przy słynnym sopockim molo. Doba kosztuje tutaj około 700 złotych. Doskonały wypoczynek po pracy był więc zapewniony, ale – jak się okazało – i samej pracy eurourzędnikom można pozazdrościć. Gdyby nie eleganckie marynarki i zawieszone na szyjach identyfikatory trudno byłoby po zachowaniu odróżnić turystę od delegata z Brukseli. Eurourzędniczki z ochotą przeglądały zawartość kramów rozstawionych wzdłuż sopockiego deptaka. Zainteresowanie pań szczególe wzbudzały wyroby z bursztynu. Zaś panowie wybierali spacery, przerywane degustacją miejscowych alkoholi. Eurourzędnik ma jednak nie tylko lekką pracę, zapewniony luksusowy wypoczynek i krociowe zarobki – może też liczyć na specjalne względy, kiedy trzeba poruszać się po mieście. Wejście na sopockie molo jest bowiem płatne, ale nie dla eurokratów! – My z prezydencji. Chcemy wejść! – na taką komendę bramki wejściowe stanęły otworem. Zwykły turysta za tą przyjemność musi zapłacić 5,50 zł. Kiedy zaś urzędnicy z Unii opuszczali hotel, ich limuzyny i busiki eskortowała... policja. Dodatkowo na skrzyżowaniach w niewielkim Sopocie wstrzymywano ruch, by jaśnie państwo z Brukseli nie musieli czekać na eurourzędników: Zarobki sięgające nawet 64 tysięcy złotych miesięcznie Dodatek „za rozłąkę”, czyli pracę poza krajem zamieszkania – 16 procent Dodatek rodzinny – 640 złotych Dodatek na dziecko – 1440 złotych Dodatek edukacyjny – 972 złote Dodatek na przedszkole – 348 złotych Możliwość przejścia na emeryturę w wieku 55 lat 37,5 godzin pracy w tygodniu Coroczna podwyżka pensji o wysokość inflacji Ubezpieczenie zdrowotne dla urzędnika i jego rodziny Dodatkowe ubezpieczenie od wypadku, bezrobocia i śmierci>>>> Węglarczyk wyjechał z panią psycholog. Dokąd? /6 Eurourzędasy żyją jak w raju Fakt_redakcja_zrodlo Delegaci socjalni na spotkaniu w Sopocie /6 Eurourzędasy żyją jak w raju Fakt_redakcja_zrodlo Eurourzędasy na straganie w Sopocie /6 Eurourzędasy żyją jak w raju Fakt_redakcja_zrodlo Urzędnicy unijni "pracują" w Sopocie /6 Eurourzędasy żyją jak w raju Fakt_redakcja_zrodlo Eurourzędasy w Sopocie /6 Eurourzędasy żyją jak w raju Fakt_redakcja_zrodlo Eurourzędas pije piwo w Sopocie /6 Eurourzędasy żyją jak w raju Fakt_redakcja_zrodlo Eurourzędasy w Sopocie Masz ciekawy temat? Napisz do nas list! Chcesz, żebyśmy opisali Twoją historię albo zajęli się jakimś problemem? Masz ciekawy temat? Napisz do nas! Listy od czytelników już wielokrotnie nas zainspirowały, a na ich podstawie powstały liczne teksty. Wiele listów publikujemy w całości. Wszystkie historie znajdziecie tutaj. Napisz list do redakcji: List do redakcji Podziel się tym artykułem:
comedy abnormal earfuck beer no talent nonsense onion Slovakia. "sedem minút samurai" 7"ep by Sedem Minút Strachu, released 10 September 2016 1. SEDEM MINÚT STRACHU - side A: 24 tracks 2. SEDEM MINÚT STRACHU - side B: 22 tracks released by SPHC (Usa)
Home Książki Literatura obyczajowa, romans Wymarzona rezydencja; Siedem dni w raju Michelle Smart - "Wymarzona rezydencja" Helena Armstrong staje do konkursu na projekt architektoniczny rezydencji na greckiej wyspie. Świetnie przygotowana idzie na spotkanie z klientem, którym – ku jej przerażeniu – okazuje się jej były narzeczony Theo Nikolaidis. Trzy lata temu Helena porzuciła go dzień przed ślubem. Przestraszyła się, że będzie ją kontrolował i zabroni pracować zawodowo. Teraz Theo wybrał jej projekt i jadą razem na wyspę, gdzie ma być zrealizowany. Na tej wyspie mieli zamieszkać po ślubie. Helena czuje, że Theo prowadzi jakąś grę… Maya Blake - "Siedem dni w raju" Violet Barringhall odbywa staż w firmie księcia Zakary’ego Montegovy. Jadą razem do Tanzanii, gdzie Violet ma nadzorować realizację projektu budowlanego. Poznali się sześć lat temu na jej osiemnastych urodzinach. Nie potraktował jej wówczas poważnie. Violet obawia się, że nic się nie zmieniło w jego podejściu do niej, choć teraz próbuje ją uwieść. Violet stara się zachować profesjonalny dystans, lecz romantyczna sceneria nie ułatwia jej zadania… Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni. Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie: • online • przelewem • kartą płatniczą • Blikiem • podczas odbioru W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę. papierowe ebook audiobook wszystkie formaty Sortuj: Książki autora Podobne książki Oceny Średnia ocen 6,0 / 10 7 ocen Twoja ocena 0 / 10 Cytaty Powiązane treści
7 minut w raju
