zapytał(a) o 16:54 Tytuł do recenzji filmu "Pianista" Potrzebuję tytułu do recenzji filmu "Pianista" Romana Polańskiego. Proszę jednocześnie o wyjaśnienie znaczenia tytułu (dlaczego taki) :)z góry dzięki :* To pytanie ma już najlepszą odpowiedź, jeśli znasz lepszą możesz ją dodać 1 ocena Najlepsza odp: 100% Najlepsza odpowiedź blocked odpowiedział(a) o 17:04: Może i nie jestem zbyt oryginalna, ale jedyne co przychodzi mi na myśl, to takie banalnie wypociny jak 'Niemy krzyk instrumentu' Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 16:55 niewiem ale ten film jest super ogladałem go 200 razy a mi sie nadal podoba xd "Człowiek w którym mieszkała muzyka" Film „Pianista” to dramat wojenny produkcji francusko-niemiecko-polsko-angielskiej. Jego reżyserem jest Roman Polański. Jako dziecko był on świadkiem likwidacji krakowskiego getta, z którego cudem udało mu się uciec. Po premierze w 2002 r., film został nagrodzony wieloma prestiżowymi nagrodami: Złotą Palmą w Cannes, trzema Oscarami, siedmioma Cezarami oraz scenariusz powstał na podstawie książki Władysława Szpilmana, której pierwsze wydanie ukazało się już rok po wojnie. Współczesne, znacznie zmienione, uzupełnione i wzbogacone o fotosy z filmu, ukazało się wraz z polską premierą dzieła Polańskiego. Sam reżyser tak mówił o swojej pracy: „Od dawna nosiłem się z zamiarem zrobienia filmu o Holokauście. Książka Szpilmana jest tekstem, na który właśnie czekałem. „Pianista” jest świadectwem ludzkiej wytrzymałości w obliczu śmierci oraz hołdem dla siły muzyki i chęci życia. Łamiąc wiele stereotypów, jest historią opowiedzianą bez cienia żądzy zemsty.”Akcja filmu rozgrywa się w Warszawie w latach 1939-1945. Głównym bohaterem jest znakomity żydowski pianista i kompozytor, który już na początku wojny został przeniesiony wraz z rodziną do getta. Na własnej skórze odczuwa barbarzyństwo Niemców – śmierć, choroby, strach, głód to wojenna codzienność. Szpilmanowi udaje się uniknąć wywiezienia do obozu koncentracyjnego, ale traci on całą swoją rodzinę. Podejmuje samotną, heroiczną walkę o przetrwanie. Akcja od początku do końca trzyma widza w ogromnym napięciu. Jej dramatyzm rośnie w miarę ukazywania losów ludności żydowskiej w Warszawie, w kolejnych latach okupacji (uwieńczonych bohaterskim powstaniem w getcie).Reżyser bardzo długo poszukiwał aktora do roli głównego bohatera. W castingu brało udział wiele znanych gwiazd, jednak żadna z nich nie była dobra. Dopiero przypadkowo spotkany, obdarzony charakterystyczną urodą Adrien Brody okazał się odpowiednim odtwórcą losów Szpilmana. Trzeba przyznać, że stworzył doskonałą kreację. Pokazał wszechstronny talent, bogaty warsztat aktorski i, co najważniejsze, swoją grą zaciekawiał, zaskakiwał i wzruszał widza. Długo pozostanie w mojej pamięci scena, Brodu` ego szczególny sposób oddaje wszystkie zagranicznych artystów w „Pianiście” zobaczyliśmy też nasze rodzime gwizdy: Katarzynę Figurę, Maję Ostaszewską (w przejmująco zagranej scenie na Umschlagplatzu), Zbigniewa Zamachowskiego, Krzysztofa uwagę zasługuje doskonała scenografia. Dbałość o najmniejsze szczegóły i perfekcyjne odtworzenie ulic przedwojennej Warszawy to dzieło Ronalda Harwooda. Niesamowite wrażenie robią też widoki zniszczonego getta i ruiny szóstkę swoją pracę wykonała również Anna Sheppard – kostiumolog. Stroje aktorów są proste i bardzo realistyczne. Oddają w pełni charakter wojennych uzupełnia wspaniała muzykaWojciecha Kilara, która, mimo że bardzo dyskretna, niekiedy wręcz niezauważalna, idealnie oddaje nastrój przedstawionych zdarzeń. Słyszymy też przepełnione tęsknotą i smutkiem utwory wspomnieć, że „Pianista” to najdroższa produkcja filmowa ostatnich lat. Producenci zamierzali nadaćjej jak największy zasięg, więc została nakręcona w wersji anglojęzycznej. Szkoda, w polskiej wersji językowej film byłby jeszcze bardziej wiarygodny, a świat „oswoiłby” się z naszym językiem.„Pianista” to film, który trzeba zobaczyć. Dla młodych jest to doskonała lekcja historii. Uczy innego spojrzenia na czasy wojny. Przyzwyczajeni do „podręcznikowej” wiedzy odkrywamy bardzo osobistą i autentyczną stronęcierpienia. Dla starszych to chwila wspomnień i ogromnych wzruszeń. Polański wykonał „kawał dobrej roboty” i potwierdził swoje mistrzostwo w dziedzinie reżyserii. Zapraszam do kin lub przed telewizory. Naprawdę warto! Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub
W naszym internetowym leksykonie szaradzisty dla wyrażenia ”Dziewiąte ”, film Romana Polańskiego znajduje się tylko 1 opis do krzyżówek. Definicje te podzielone zostały na 1 grupę znaczeniową. Jeżeli znasz inne znaczenia pasujące do hasła „ ”Dziewiąte ”, film Romana Polańskiego ” lub potrafisz określić ich nowy
Nóż w wodzie Najbardziej imponujący debiut w historii polskiego kina. Do tego też jeden z ciekawszych i ważniejszych debiutów w kinie światowym. W swoim pierwszym pełnometrażowym filmie Roman Polański od razu dał się poznać jako znakomity reżyser, który tyle samo uwagi poświęca warstwie formalnej, psychologicznej nadbudowie, jak i poprowadzeniu w dużej mierze rozgrywający się na jachcie płynącym po mazurskich wodach, to genialnie studium charakterów i konfliktów. Do tego pomysł, by ograniczyć przestrzeń akcji do niewielkiej łódki, przez co bohaterowie dramatu cały czas są ze sobą w ścisłej styczności, kapitalnie budowało gorącą, duszną atmosferę oraz prowadziło do elektryzującego finału. "Nóż w wodzie" nie tylko wyprzedzał swoje czasy, ale też do dziś praktycznie się nie zestarzał. Nieustraszeni pogromcy wampirów Ten film jest ważny z kilku powodów. To pierwsza próba zmierzenia się Polańskiego z komedią. W dodatku komedią nietypową, bo opowiadającą o wampirach, tak więc z wątkiem kina grozy. To też pierwszy film, w którym Roman Polański wystąpił po obu stronach kamery, jako reżyser i jako aktor. No i warto odnotować, że to właśnie na planie "Nieustraszonych pogromców wampirów" polski twórca poznał swoją przyszłą żonę, Sharon Tate."Nieustraszeni…" nie są może arcydziełem, cała masa żartów i humoru, chwilami sytuacyjnego, chwilami slapstickowego, nie jest na najwyższym poziomie, ale jako całość jest to dość przyjemna i niezobowiązująca produkcja. Ciekawa od strony formalnej i również pod kątem tego, jak Polański, kojarzony głównie z ciężkim, psychologicznym kinem, daje sobie radę z bardziej rozrywkowym i jest to pierwszy film, który rozpoczął przygodę Polańskiego z tradycyjnym horrorem. Gorzkie gody Ten film nieczęsto pojawia się w podsumowaniach twórczości Romana Polańskiego i kompletnie nie rozumiem dlaczego. Ten erotyczny thriller w brawurowy sposób mierzy się z tematyką brutalnej wręcz zmysłowości, przeradzającej się chwilami w masochizm. Opowiada o cienkiej granicy między cierpieniem a miłością, pożądaniem a niebezpieczną raz reżyser udowodnił, że jest mistrzem w prowadzeniu aktorów i wyciskaniu z nich genialnych popisów. Kristin Scott Thomas, Hugh Grant, Emmanuelle Seigner i Peter Coyote są w Gorzkich godach absolutnie wybitni! Chinatown Nie uważam wprawdzie, że "Chinatown" jest arcydziełem, nie rozumiem też jego zaszczytnego miejsca w annałach amerykańskiej kinematografii, ale mimo wszystko to znakomita filmowa robota. Jeden z ostatnich udanych klasycznych czarnych kryminałów, będący świadomym hołdem dla tego gatunku. Fabuła genialnie się rozrasta i nabiera kolejnych warstw, by w finale w mistrzowski sposób ostatecznie się świat przedstawiony, czyli przesiąknięte upałem Los Angeles, jego ulice i zaułki, stanowią integralną część opowieści. "Chinatown" to jeden z tych filmów, w których miasto naprawdę żyje i jest jednym z głównych bohaterów. Oczywiście nie sposób też zapomnieć o wspaniałych kreacjach aktorskich – Jack Nicholson i Faye Dunaway dają tu jedne z najlepszych popisów w swoich karierach. Śmierć i dziewczyna Tym filmem po latach Roman Polański powrócił do tego, w czym czuje się najlepiej. Ograniczona przestrzeń (w tym wypadku południowoamerykańska hacjenda) oraz psychologiczne (i fizyczne) starcie kobiety i Weaver wciela się w kobietę, która przyjmuje w swoim domu mężczyznę (Ben Kingsley) i szybko orientuje się, że jest on człowiekiem, który przed laty torturował ją i gwałcił tygodniami. Korzystając z wyjątkowej okazji bohaterka filmu postanawia się "zrewanżować" oprawcy. Ten mocny thriller psychologiczny pokazał, że Roman Polański nadal nie powiedział ostatniego słowa i pomimo trwającej wówczas 30 lat kariery, ciągle potrafił nakręcić elektryzujące i dające do myślenia Sigourney Weaver-Ben Kingsley to prawdziwy majstersztyk. A sam motyw rozliczenia się z gwałcicielem, w kontekście burzliwego życiorysy reżysera, nadaje całości poziomu meta. Tess "Tess" wyróżnia się w filmografii Polańskiego, gdyż jest to jego jedyna historia miłosna w stanie czystym. Do tego zrobiona z niezwykłym wyczuciem, delikatnością i poetycką wrażliwością. "Tess" porusza kwestię miłości, ale też i bardziej przyziemne tematy, jak np. bieda, samotność czy nierówności społeczne. Natomiast Polański snuje tę historię w sposób trochę baśniowy, lekko wyidealizowany, w warstwie formalnej przypominający dzieła mistrzów nie jestem wielkim fanem love stories, tak "Tess" absolutnie mnie zachwyciła i co jakiś czas do niej wracam, bo to przepiękne kino. Wstręt To zaledwie drugi film w dorobku Polańskiego, pierwszy nakręcony poza Polską i w języku angielskim. "Wstręt" to mocne i niepokojące studium psychozy i stopniowego popadania w szaleństwo. Wyrazisty i wyprzedzające swoje czasy styl Polańskiego, zarówno w ujęciu fabuły, jak i warstwie wizualnej, uczyniły ze "Wstętu" film przełomowy w gatunku thrillerów psychologicznych. W dodatku reżyser wplótł w swoje dzieło liczne motywy rodem z "Wstręt", widać zalążki tego, co wkrótce stanie się znakiem rozpoznawczym filmów Romana Polańskiego - duszna, zamknięta przestrzeń, atmosfera rodem z horroru, nacisk na dramaturgię psychologiczną oraz kobiecą bohaterkę w dopiero się wówczas rozkręcał, "Wstręt" jest jednak jednym z jego najciekawszych, najbardziej dojrzałych i imponujących dzieł w karierze. Dziecko Rosemary Film legenda. To dzięki "Dziecku Rosemary" gatunek horrorów trafił do mainstreamu. Roman Polański sprawił, że cała branża przestała patrzeć na straszne filmy jako niszowe eksperymenty dla hermetycznej widowni spragnionej mocniejszych wrażeń, a zaczęła widzieć w horrorach potencjał dla artystycznych wizji."Dziecko Rosemary" nie tylko spotkało się z uznaniem krytyki i widzów, a także zdobyło szereg nagród i nominacji (w tym do Oscarów), ale również stało się komercyjnym przebojem. Pokłosiem sukcesu tego filmu są późniejsze premiery takich klasyków jak "Nie oglądaj się teraz", "Sierociniec", czy "Obecność".Warto też nadmienić, że był to pierwszy amerykański film Polańskiego, trzeba więc przyznać, że było to iście imponujące przedstawienie się tamtejszej widowni.
inne krzyżówka. Film polańskiego w którym zagrał główną rolę; Film w reżyserii romana polańskiego; Film, w którym tytułową rolę zagrał andrzej michalski; Film, w którym tytułową rolę zagrał michał żurawski; Film, w którym tytułową rolę zagrał dorothy mcginnis; Film, w którym tytułową rolę zagrał michaela jolin
W trakcie przeglądu przybliżonych zostanie 8 filmów, kinowy debiut Pollacka z 1965 roku "Wątła nić", oraz bodaj najbardziej znane tytuły w dorobku reżysera: "Czyż nie dobija się koni?", "Trzy dni kondora", "Pożegnanie z Afryką" i "Tootsie". Na zakończenie zaplanowano projekcję filmu "Bobby Deerfield" ze wspaniałą kreacją Ala Pacino w roli kierowcy wyścigowego. Przegląd rozpocznie się 1 lipca o godz. 20. pokazem filmu "Łowcy skalpów". W ramach przeglądu zaprezentowane zostaną: "Łowca skalpów" "Czyż nie dobija się koni?" "Jeremiah Johnson" "Trzy dni kondora" "Pożegnanie z Afryką" "Wątła nić" "Tootsie" "Bobby Deerfield" Szczegółowe opisy filmów znajdują się na stronie Filmoteki Narodowej w dziale Iluzjon.
Film fabularny w reżyserii Romana Polańskiego z 1968 roku. Dzięki filmowi "Rosemary's Baby" ( "Dziecko Rosemary") Roman Polański zyskał sławę prekursora nowego rodzaju horroru. Powszechnie bowiem przyjmuje się, że film Polańskiego dał początek serii horrorów satanistycznych w kinie i zainspirował twórców takich filmów, jakW lutym, wkrótce po Festiwalu Filmowym w Berlinie, wchodzi do polskich kin najnowszy film Romana Polańskiego. Oryginalny tytuł filmu, "The Ghost Writer", oznacza po angielsku pisarza film w reżyserii Polańskiego: nóż " w wodzie", film Romana Polańskiego: chinatown: film R.Polańskiego z J.Nicholsonem: PIRACI (przygodowy) film Polańskiego (o kapitanie Redzie) OLIVERTWIST: film R. Polańskiego na podstawie utworu Karola Dickensa: Frantic: amerykańsko-francuski film fabularny Romana Polańskiego z 1988 roku .