Zdarza się, że podmiot, który posiądzie wiedzę o skierowaniu przeciwko niemu sprawy na drogę sądową, zaczyna wyzbywać się majątku, ukrywa środki pieniężne na rachunkach osób trzecich, dokonuje darowizn nieruchomości i przelewa swoje wierzytelności na inne podmioty, by doprowadzić do udaremnienia późniejszej egzekucji. Uniknięciu wyżej wymienionych sytuacji służy postępowanie zabezpieczające w egzekucji. Przeprowadza się je w sytuacji, gdy brak zabezpieczenia mógłby organowi utrudnić lub udaremnić egzekucję. Jest to bardzo ważna instytucja, dzięki której Twoje należności, jeszcze przed rozpoznaniem sprawy w sądzie, będą bezpieczne. Jeśli chcesz odpowiednio zabezpieczyć swoje wierzytelności, kancelaria Moniki Sachno prowadzi działania w tym zakresie – wysoki poziom usług zabezpieczające – komornikPostępowanie zabezpieczające pełni rolę pomocniczą w stosunku do postępowania rozpoznawczego. Zabezpiecza interes strony, która prowadzi lub będzie prowadzić postępowanie sądowe przeciwko określonemu podmiotowi. Jego udzielenia może żądać każda strona lub uczestnik postępowania, jeśli uprawdopodobni swoje roszczenie oraz interes prawny w jego udzieleniu. Interes prawny zachodzi w sytuacji, gdy brak zabezpieczenia mógłby uniemożliwić lub poważnie utrudnić osiągnięcie celu postępowania w sprawie. Należy podkreślić, że zabezpieczenie nie może zmierzać do zaspokojenia roszczenia. W momencie uzyskania tytułu do zabezpieczenia nie mamy jeszcze tytułu do egzekucji. Zajęte na rachunkach bankowych środki pieniężne w toku postępowania zabezpieczającego ulokujemy więc w depozycie sądowym. Tam bezpiecznie poczekają na uzyskanie tytułu wykonawczego przez uprawnionego. Tak samo postąpimy z pieniędzmi uzyskanymi w toku zajęcia wierzytelności świadczeń z ZUS, wynagrodzenia za pracę i innych wierzytelności. Zajęte papiery wartościowe ulokujemy w banku. Wszelkie ruchomości obowiązanego zostaną zajęte, lecz z licytacją poczekamy do uzyskania przez uprawnionego tytułu zabezpieczające zostaje wszczęte w momencie złożenia stosownego wniosku do komornika sądowego wraz tytułem zabezpieczenia i stosowną opłatą. W celu sprawnego przeprowadzenia zabezpieczenia ważne jest więc uiszczenie opłaty już przy złożeniu wniosku. Zgodnie z art. 22 ustawy o kosztach komorniczych z dnia 28 lutego 2018 r. opłatę od wniosku o wykonanie zabezpieczenia roszczenia pieniężnego wnioskodawca uiszcza wraz z wnioskiem. W wypadku braku opłaty, komornik wezwie o jej uregulowanie w terminie 7 dni, pod rygorem zwrotu wniosku. Komornik nie podejmuje czynności na skutek wniosku, od którego nie została uiszczona należna opłata. Zgodnie z art. 31 wyżej powołanej ustawy, opłata stosunkowa od wniosku o wykonanie zabezpieczenia wynosi 5% wartości świadczenia, które ma podlegać zabezpieczeniu. Opłata ta jest inwestycją w późniejsze skuteczne postępowanie egzekucyjne. Komornik po zakończeniu postępowania zabezpieczającego wyda postanowienie o jego kosztach, na podstawie którego będziesz mógł wnosić o zasądzenie w/w kosztów od strony pozwanej. Należy w tym celu złożyć stosowny wniosek do sądu rozpoznającego sprawę. Kancelaria Moniki Sachno działa w oparciu o przepisy kodeksu postępowania cywilnego, a także ustawy o komornikach sądowych. Gwarantuje szybkie załatwienie wniosku zabezpieczającego. Wraz z zespołem sprawnie i bez zbędnych komplikacji wdroży każdy sposób postępowania zabezpieczającego – zapraszam do kontaktu.Wystąpienie państwa członkowskiego Unii Europejskiej o wykonanie europejskiego nakazu ochrony (611wd - 611wj) Rozdział 67. Przepisy końcowe (612 - 615) Dział XIV. Koszty procesu (616 - 645) Rozdział 68. Przepisy ogólne (616 - 622) Rozdział 69. Zwolnienie od kosztów sądowych (623 - 625) Rozdział 70. Zasądzenie kosztów procesu (626
siedzibą w W., powodowie D. W. i L. W. wnieśli o zasądzenie od pozwanego Banku solidarnie na ich rzecz kwoty 47 669,70 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 25 marca 2018 roku do dnia zapłaty oraz zasądzenie od pozwanego Banku solidarnie na ich rzecz kosztów postępowania według norm przepisanych.Postępowanie zabezpieczające, mimo że przez wielu uważane za samodzielne, niezaprzeczalnie jest jednak związane z nurtem postępowania rozpoznawczego. Wyraża się to w kwestii kosztów generowanych tym postępowaniem. W zależności od tego, czy postępowanie zabezpieczające prowadzone było przed, w toku czy po zakończeniu postępowania rozpoznawczego, inaczej przedstawia się sytuacja procesowa strony wnoszącej o ich zasądzenie. Jeśli postępowanie zabezpieczające było prowadzone równolegle do postępowania rozpoznawczego, rozstrzygnięcie o kosztach powstałych w związku z wykonaniem zabezpieczenia, jakkolwiek stanowiących odrębny składnik kosztów postępowania, winno być zawarte co do zasady w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie (por. postanowienie SN z 13 października 2011 r., V CZ 77/11). Jego podstawą będzie art. 108 kodeksu postępowania cywilnego. Inaczej jest, gdy koszty postępowania zabezpieczającego powstaną później, po zakończeniu postępowania rozpoznawczego. Ma to miejsce po wydaniu nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym, który stanowi tytuł zabezpieczenia(art. 492 § 1 W tym przypadku sąd rozstrzyga o kosztach postępowania zabezpieczającego jedynie na wniosek strony, po uprzednim ustaleniu przez komornika sądowego wymiaru kosztów wykonania zabezpieczenia (por. art. 745 § 1 i postanowienie SN z 15 kwietnia 2011 r., III CZP 13/11, postanowienie z 5 czerwca 2012 r., II PZ 16/12, wyrok z 26 stycznia 2001 r., II CKN 366/00). Wypełnianie luki W orzecznictwie utrwaliło się stanowisko Sądu Najwyższego, że w związku z brakiem szczegółowych regulacji co do kwestii zasądzenia kosztów postępowania zabezpieczającego po zakończeniu postępowania, w tym po wydaniu nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym, należy w drodze analogii stosować art. 745 §2 (por. wyrok SN z 9 maja 2002 r., II CKN 639/00, postanowienie SN z 8 listopada 2006 r., III CZP 69/06, uchwała SN z 14 listopada 2012 r., III CZP 70/12). Dotyczy to w szczególności terminu do złożenia wniosku o zasądzenie kosztów postępowania zabezpieczającego. Jest on dwutygodniowy, liczony od dnia uprawomocnienia się postanowienia komornika sądowego o ustaleniu wymiaru kosztów wykonania zabezpieczenia. Jego przekroczenie rodzi ten skutek, że roszczenie wygasa i nie może być przedmiotem pozwu o odszkodowanie (por. wyrok SN z 9 maja 2002 r., II CKN 639/00). Takie rozwiązanie jest słuszne z punktu widzenia ochrony interesów obowiązanego, albowiem stwarza sytuację pewności, że postępowanie zabezpieczające zostało zakończone, również w aspekcie powstałych w jego następstwie kosztów. Z drugiej zaś strony jest to czynnik mobilizujący uprawnionego. Podobnie jak roszczenie o zwrot kosztów procesu wygasa, jeżeli strona najpóźniej przed zamknięciem rozprawy bezpośrednio poprzedzającej wydanie orzeczenia nie złoży wniosku o ich zasądzenie (art. 109 i w tym wypadku musi istnieć ograniczenie temporalne do złożenia takiego wniosku. Ta sama sprawa Złożenie wniosku o zasądzenie kosztów postępowania zabezpieczającego nie rodzi po stronie uprawnionego obowiązku uiszczenia opłaty sądowej. Skoro bowiem ustawa z 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (DzU nr 167, poz. 1398 ze zm.) nie zawiera regulacji w tym przedmiocie, nie można domniemywać istnienia takiego obowiązku fiskalnego. Ten bowiem musi być wprost wyrażony w przepisach (art. 3 ustawy). Konsekwentnie wniosek dołączany jest do akt sprawy, w której wydano nakaz zapłaty, a zatem nie ma również obowiązku składania kolejnego odpisu pełnomocnictwa i uiszczania opłaty skarbowej z tego tytułu. Koszty celowe Na koszty postępowania zabezpieczającego składają się koszty sądowe, koszty związane z działaniem pełnomocnika i samej strony, a także ustalane przez komornika sądowego koszty wykonania zabezpieczenia, czyli opłata stosunkowa w wysokości 2 proc. wartości roszczenia, nie mniej jednak niż 3 proc. przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego, i nie więcej niż pięciokrotność tego wynagrodzenia, oraz wydatki gotówkowe w zakresie określonym ustawą (por. art. 770 i art. 743 oraz art. 45 ust. 3 i art. 39 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji DzU z 2006 r., nr 167, poz. 1191 ze zm.). Na postanowienie komornika sądowego o ustaleniu wymiaru kosztów przysługuje skarga. Oznacza to, że istnieje konieczność badania prawomocności tego postanowienia przed rozpoznaniem wniosku o zasądzenie kosztów postępowania zabezpieczającego. W newralgicznej kwestii ustalenia wysokości kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu zabezpieczającym wyrażono co najmniej trzy stanowiska. Pierwsze sprowadzało się do uznania, że wynagrodzenie takie w ogóle nie może być zasądzone z tego powodu, że brak ku temu podstaw prawnych w rozporządzeniach regulujących wymiar wynagrodzenia zawodowych pełnomocników (por. wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 12 lutego 2013 r. w sprawie I ACz 231/13). Drugie odnosi się do formuły samodzielności postępowania zabezpieczającego. Wynagrodzenie pełnomocnika musi być zatem ustalone w takiej wysokości jak w postępowaniu rozpoznawczym. A może nawet wyższej, jeżeli suma zabezpieczenia, do której dolicza się odsetki i koszty procesu, będzie odpowiadała kwocie ujętej w wyższym progu, od którego uzależniony jest wymiar wynagrodzenia pełnomocnika. Trzecie rozwiązanie, za którym się opowiadam, stanowi kompromis między wyżej opisanymi. Zakłada, że wynagrodzenie pełnomocnika za zastępstwo prawne w postępowaniu zabezpieczającym jest kosztem celowym i nie zmienia tego brak wyraźnej podstawy do ustalenia jego wysokości w przepisach wykonawczych. Wysokość wynagrodzenia nie może jednak odpowiadać ich wymiarowi ustalonemu w postępowaniu rozpoznawczym. Nie byłoby to uzasadnione w świetle nakładu pracy pełnomocnika i stopnia skomplikowania sprawy. Dlatego przyjmuje się, że wynagrodzenie to powinno być ustalone w wysokości przyjętej w sprawach o najbardziej zbliżonym charakterze, czyli dla egzekucji z nieruchomości lub innego rodzaju niż egzekucja z nieruchomości, co daje odpowiednio 50 proc. i 25 proc. z podstawowej stawki (np. stanowisko ministra sprawiedliwości z 10 maja 2011 r., DL-P-V-071-9//11/5). Skoro koszty muszą mieć charakter celowych i niezbędnych (art. 98 to ocena, czy spełniają wskazane kryterium, sprowadza się do weryfikacji zasadności samego zainicjowania postępowania zabezpieczającego. Jest to pewien truizm. Wynika on z faktu, iż sąd nie ma wcześniejszej możliwości poczynienia ustaleń co do istnienia interesu prawnego strony w udzieleniu zabezpieczenia, jak ma to miejsce przy rozpoznawaniu wniosków o udzielenie zabezpieczenia złożonych przed czy w trakcie postępowania (art. 7301 § 1 i 2 Możliwości te są ograniczone, a ich zakres niejasny. Czy np. należy ustalać na tym etapie postępowania, że obowiązany wyzbywał się majątku, co mogłoby poddawać w wątpliwość skuteczność późniejszej egzekucji? I choć strona, mając tytuł zabezpieczenia, musi liczyć z tym, że koszty tego postępowania mogą nie zostać uznane za celowe, gdy wartość roszczenia podlegającego zabezpieczeniu będzie nieznaczna w porównaniu z powstałymi kosztami. W praktyce najczęstszą jest sytuacja, gdy działania uprawnionego dążącego do realnego uzyskania zasądzonej mu kwoty obciążają obowiązanego ponad miarę i potrzebę realizacji tego celu. Podobnie koszty postępowania zabezpieczającego nie będą celowe, jeżeli zainicjowanie tego postępowania nastąpi po tym, jak nakaz zapłaty się uprawomocni. A zatem, gdy uprawniony mógłby już otrzymać tytuł wykonawczy. Wyjątek dotyczy zabezpieczenia roszczenia o świadczenie, którego termin spełnienia jeszcze nie nastąpił (art. 730 § 2 zd. 2 . Co na to Sąd Najwyższy? W postanowieniu z 5 kwietnia 2013 r., III CZP 12/13 Sąd Najwyższy stwierdził, że komornik sądowy ustala jedynie wymiar kosztów wykonania zabezpieczenia (należnych organowi egzekucyjnemu), czyli opłatę stosunkową oraz wydatki. Czyni to w sposób wiążący dla sądu. W postępowaniu zabezpieczającym rola komornika sądowego ma jedynie charakter pomocniczy (art. 770 stosuje się zgodnie z art. 743 jedynie odpowiednio), w przeciwieństwie do postępowania egzekucyjnego, w którym jako organ główny rozstrzyga o wszystkich składnikach kosztów tego postępowania. Oznacza to, że ustalenie wysokości wynagrodzenia pełnomocnika w postępowaniu zabezpieczającym jako kosztów niemieszczących się w pojęciu kosztów wykonania zabezpieczenia pozostaje w wyłącznej gestii sądu. Stanowisko Sądu Najwyższego porządkuje także pewne pojęcia, a przez to ma ważkie znaczenie z trzech powodów. Po pierwsze, przerywa dyskusję na temat związania sądu treścią postanowienia komornika sądowego, gdy ten wbrew własnym uprawnieniom ustali wymiar kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu zabezpieczającym, przesądzając o samodzielności decyzyjnej sądu w tym zakresie. Po wtóre, oznacza, że złożenie wniosku o zasądzenie wynagrodzenia pełnomocnika może nastąpić dopiero przed sądem. Nie ma zatem obawy, że jeżeli pełnomocnik nie zgłosi takiego żądania w toku czynności wykonywanych przez komornika sądowego, jego roszczenie w tym zakresie wygaśnie. Po trzecie, bezprzedmiotowe są dywagacje o rozróżnieniu wynagrodzenia pełnomocnika za zastępstwo prawne w postępowaniu przed komornikiem sądowym i odrębnie w związku ze złożeniem wniosku o zasądzenie kosztów postępowania zabezpieczającego. Rozstrzyganie o kosztach postępowania zabezpieczającego po wydaniu nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym oparte jest na jasnych i przejrzystych zasadach. Szkoda tylko, że w większości zostały one wypracowane wyłącznie przez judykaturę, a nie unormowane przez racjonalnego ustawodawcę. CV Autorka jest referendarzem sądowym w V Wydziale Gospodarczym Sądu Rejonowego w Koszalinie zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego o. sygn. akt KIO 1336/21 po stronie odwołującego, orzeka: umarza postępowanie w zakresie zarzutów: - nr 1b, tj. naruszenia przepisu art. 353. w zw. z art. 58 w zw. z art. 5 ustawy z dnia 23. kwietnia 1964 r.
Tematyką postępowania zabezpieczającego zajmowałem się do tej pory raczej sporadycznie. Być może powinienem to nadrobić, bo zabezpieczenie to ciekawa i przydatna instytucja. Ale również skomplikowana. Dzisiaj chcę opisać problem prawny, z jakim niedawno rozprawił się Sąd Najwyższy. Żeby w miarę jasno wytłumaczyć Tobie ten problem zacznę od przywołania treści przepisu art. 7541 § 1 kpc, który stanowi, iż Jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej albo jeżeli sąd inaczej nie postanowi, zabezpieczenie udzielone według przepisów niniejszego tytułu upada po upływie miesiąca od uprawomocnienia się orzeczenia uwzględniającego roszczenie, które podlegało zabezpieczeniu. Rozważany przez Sąd Najwyższy problem dotyczył terminu, w którym dochodzi do owego „uprawomocnienia się orzeczenia”. Sytuacja jest jasna, gdy wskazane orzeczenie jest zaskarżalne, ale środek odwoławczy nie został wniesiony w terminie. Nie jest problemem również stwierdzenie kiedy doszło do uprawomocnienia się orzeczenia gdy z mocy prawa nie przysługuje od niego środek odwoławczy. Spory natomiast mogą pojawić się w przypadku, gdy od orzeczenia zostaje w terminie wniesiony środek odwoławczy, lecz zostaje on następnie odrzucony jako niedopuszczalny. Dotychczas Sąd Najwyższy, jak i znaczna część doktryny przyjmowały, że w tym przypadku uprawomocnienie się orzeczenia następuje po ostatnim dniu, w którym można było wnieść środek odwoławczy. Nie miała tu więc znaczenia data uprawomocnienia się postanowienia o odrzuceniu środka odwoławczego. Samo orzeczenie nie miało wpływu na termin uprawomocnienia się, a jedynie przesądzało, czy środek odwoławczy podlegał odrzuceniu, a co za tym idzie czy orzeczenie stało się prawomocne we wskazanym powyżej terminie (dzień po ostatnim dniu, w którym można było wnieść środek odwoławczy). Konstrukcja ta rodziła niemałe problemy w związku z wykonaniem zabezpieczenia. Gdybyśmy bowiem uznali, że zabezpieczenie upada w ciągu jednego miesiąca od uprawomocnienia się orzeczenia, dochodziłoby do sytuacji, kiedy stawało się ono bezużyteczne, albowiem termin upadku zabezpieczenia przypadał z reguły przed terminem wydania postanowienia o odrzuceniu środka odwoławczego. W konsekwencji uznawano, iż zabezpieczenie upadło i nie jest możliwe korzystanie z przewidzianych prawem możliwości, przypadających uprawnionemu z tego tytułu. Nie było więc możliwe wszczęcie egzekucji z przedmiotu zabezpieczenia, jako że nadanie tytułowi wykonawczemu klauzuli wykonalności następowało dawno po upadku zabezpieczenia. Sąd Najwyższy uchwałą z r. (III CZP 64/13) orzekł, że upadek zabezpieczenia roszczenia pieniężnego następuje w terminie określonym w art. 7541 liczonym od uprawomocnienia się orzeczenia uwzględniającego to roszczenie, chyba że Sąd postanowi inaczej. W uzasadnieniu uchwały (opublikowanym niedawno) Sąd Najwyższy wskazuje, że co do zasady nie można zastąpić momentu uprawomocnienia się wyroku chwilą, w którym możliwe jest stwierdzenie tej prawomocności – co byłoby istotne w omawianej sprawie. Natomiast sąd może wykorzystać swoje uprawnienie dotyczące ewentualnego postanowienia o innym terminie upadku zabezpieczenia. Sąd Najwyższy wskazał również, iż to w interesie uprawnionego wierzyciela będzie ewentualne przewidywanie trudności z uzyskaniem po zakończeniu postępowania tytułu wykonawczego pozwalającego na wszczęcie egzekucji zabezpieczonego roszczenia, a w konsekwencji również złożenie wniosku o określenie innej daty upadku zabezpieczenia, niż w terminie określonym w przepisie art. 7541 liczonym od dnia uprawomocnienia się orzeczenia. Oznacza to, że bardzo starannie należy traktować wnioski w postępowaniu zabezpieczającym.
Wniosek o zasądzenie kosztów zastępstwa prawnego może zawierać oświadczenie o wysokości kosztów obciążających stronę z tytułu wynagrodzenia radcy prawnego. W braku takiego oświadczenia, opłatę ustala się w wysokości odpowiadającej stawce minimalnej, chyba że okoliczności określone w § 15 ust. 3 przemawiają za innym jej Sygn. akt II Cz /16POSTANOWIENIE Dnia 9 września 2016 Okręgowy w Białymstoku II Wydział Cywilny Odwoławczyw składzie: Przewodniczący: SSO B (ref.) Sędziowie: SSO B SSO Upo rozpoznaniu w dniu 9 września 2016 r. w Białymstokuna posiedzeniu niejawnymsprawy z powództwa J Rprzeciwko A Ro zapłatęna skutek zażalenia powódki od postanowienie Sądu Rejonowego w Białymstokuz dnia 30 czerwca 2016 r., sygn. akt XI C /15postanawia: zmienić zaskarżone postanowienie i oddalić wniosek pozwanego o udzielenie zabezpieczenia poprzez zawieszenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez Zastępcę Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Białymstoku w sprawie o sygn. akt Kmp / postanowieniem Sąd Rejonowy w Białymstoku udzielił zabezpieczenia pozwanemu A R poprzez zawieszenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez Zastępcę Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Białymstoku w sprawie o sygn. akt Kmp /16 przeciwko pozwanemu do czasu prawomocnego zakończenia postępowania w niniejszej sprawie. Sąd I instancji wskazał, iż postanowieniem z dnia 19 lutego 2015 r. Sąd Rejonowy w Białymstoku zabezpieczył na czas trwania postępowania powództwo J R przeciwko pozwanemu A R przez zasądzenie od pozwanego na rzecz J R tytułem dostarczania środków utrzymania kwotę 200 zł miesięcznie z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat, płatną z góry do 10 dnia każdego miesiąca. Na podstawie tego tytułu wykonawczego komornik na wniosek powódki wszczął postępowanie egzekucyjne w sprawie Kmp /16. Sąd Rejonowy uznał, że po stronie pozwanej zostały spełnione przesłanki uzasadniające udzielenie zabezpieczenia. Stwierdził, że zgromadzony materiał dowodowy w wysokim stopniu uprawdopodabnia roszczenie pozwanego o zwrot kwot wyegzekwowanych w ramach postępowania egzekucyjnego wszczętego na podstawie postanowienia z dnia 19 lutego 2015 r. Wskazał, iż pozwany uprawdopodobnił, że powództwo może zostać, przynajmniej częściowo, oddalone. Z tych względów na mocy art. 730 § 1 w zw. z art. 7301 w zw. z art. 755 § 1 pkt 3 orzekł jak w sentencji. Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła powódka, zaskarżając je w całości i zarzucając mu: obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść zaskarżonego postanowienia, tj. art. 7301 § 3 polegającą na pominięciu przy udzieleniu zabezpieczenia pozwanemu potrzeb powódki, która jako osoba pozostająca w niedostatku nie będzie w stanie zaspokoić swych niezbędnych kosztów utrzymania w trwającym postępowaniu,obrazę art. 233 § 1 w zw. z art. 231 która mogła mieć wpływ na treść zaskarżonego postanowienia, polegającą na dowolnym ustaleniu, że pozwany uprawdopodobnił, że powództwo chociażby w części może zostać oddalone. Wskazując na powyższe skarżąca wniosła o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez jego oddalenie oraz zasądzenie kosztów postępowania odwoławczego. Sąd Okręgowy zważył, co następuje: Zażalenie zasługiwało na uwzględnienie. Na wstępie wskazać należy, że legitymację procesową do złożenia wniosku o udzielenie zabezpieczenia posiadają strony bądź uczestnicy postępowania, jeżeli uprawdopodobnią roszczenie oraz interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia. Udzielenia zabezpieczenia może zatem żądać pozwany, który jest stroną postępowania i to niezależnie od tego, czy złożył powództwo wzajemne. Wydanie postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia uzależnione jest jednakże od uprawdopodobnienia przez uprawnionego podstaw zabezpieczenia, o których mowa w art. 7301 § 1 takich jak: istnienie roszczenia oraz istnienie interesu prawnego w uzyskaniu zabezpieczenia, zdefiniowanego w § 2 powołanego przepisu. Uprawdopodobnienie roszczenia oznacza uzasadnienie zgłoszonych twierdzeń o istnieniu roszczenia, które ma być zabezpieczone, dające przekonanie o ich prawdopodobieństwie. Interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia istnieje zaś wtedy, gdy brak zabezpieczenia uniemożliwi lub poważnie utrudni wykonanie zapadłego w sprawie orzeczenia lub w inny sposób uniemożliwi lub poważnie utrudni osiągnięcie celu postępowania w sprawie. Trzeba zauważyć, że udzielenie J R postanowieniem Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 19 lutego 2015 r. zabezpieczenia jej roszczenia dochodzonego na gruncie art. 897 miało służyć uzyskaniu przez powódkę świadczeń jeszcze przed wydaniem w sprawie prawomocnego rozstrzygnięcia. Uwzględniając wniosek pozwanego o udzielenie zabezpieczenia Sąd Rejonowy miał obowiązek szczególnie wnikliwego rozważenia interesów uprawnionej i obowiązanego z tytułu zabezpieczenia. Zdaniem Sądu Okręgowego udzielenie zabezpieczenia pozwanemu poprzez zawieszenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego w sprawie Kmp /16 nie uwzględnia dostatecznie interesów powódki, która na czas trwania niniejszego procesu uzyskała tytułem zabezpieczenia środki utrzymania w kwocie 200 zł miesięcznie. Sąd Rejonowy stwierdził, iż udzielił pozwanemu zabezpieczenia poprzez zawieszenie wszczętego postępowania egzekucyjnego w sprawie Kmp /16 – do czasu zakończenia postępowania w niniejszej sprawie, nie dostrzegając tymczasowego charakteru postępowania zabezpieczającego oraz charakteru postanowienia wydanego w trybie udzielenia zabezpieczenia. Podkreślenia wymaga, że istota zabezpieczenia roszczeń, które mają charakter alimentacyjny polega na stworzeniu na czas trwania postępowania prowizorycznej sytuacji, w której obowiązany jest zobligowany do zapłaty określonej sumy pieniężnej. Celem zabezpieczenia nie jest w tym wypadku zapewnienie wykonania przyszłego wyroku, lecz natychmiastowe dostarczanie uprawnionemu środków utrzymania. Wskazać też należy na regulację art. 742 § 1 zgodnie z którą obowiązany w każdym czasie może żądać uchylenia lub zmiany prawomocnego postanowienia, którym udzielono zabezpieczenia, gdy odpadnie lub zmieni się przyczyna zabezpieczenia. Zatem zmiany, jakie nastąpiły w stanie faktycznym sprawy stanowiącym postawę wydania postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia roszczenia mogą uzasadniać żądanie uchylenia lub zmiany prawomocnego postanowienia o zabezpieczeniu (postanowienie SN z dnia 23 sierpnia 1989 r., II CZ 135/89, LEX nr 8982). Dodać też należy, iż pozwany nie wskazywał na ewentualne roszczenie wobec powódki o naprawienie szkody wyrządzonej wykonaniem zabezpieczenia (art. 746 § 1 Skarżąca słusznie zaś zwróciła uwagę na nieuzasadnione stanowisko Sądu Rejonowego, iż pozwany będzie miał roszczenie o zwrot kwot wyegzekwowanych na podstawie postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia z dnia 19 lutego 2015 r. Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 386 § 1 w zw. z art. 397 § 2 wysokość alimentów od obdarowanego adwokat Białystok prowadzenie spraw alimentacyjnychcennik porady prawnej adwokatapomoc prawna w sprawach o odwołanie darowiznyniedostatek darczyńcy po wykonaniu darowizny .wniosek o zasądzenie kosztów postępowania zabezpieczającego
