Modlitwę traktujemy jako okazję do wygadania się. A czy Pana Boga dopuszczamy do głosu? [20:56] : Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus [21:01] : Witam wszystkich i zapraszam do rozmowy o modlitwie. Po raz kolejny już, ale temat wciąż przecież aktualny :) (chyba;)) [21:01] : Czym jest dla Was modlitwa? [21:01] : rozmowa z Bogiem [21:01] : rozmowa serca i umysłu z Bogiem, a czasem medytacji [21:01] : rozmową z Przyjacielem... Choć nie zawsze łatwą... [21:01] : ale i otwarciem się przed samym sobą, często kłótnia z Bogiem [21:02] : "rozmowa"... hmm, czyli że obie strony mówią? [21:02] : tak czy tak...dialogiem [21:02] : modlitwa nie zawsze musi być mówiona [21:02] : w jakiś sposób Bóg mówi... np. przez słowa Pisma Świętego [21:02] : wyrzuceniem mu tego co nas trapi, leży na sercu, [21:02] : modlitwa dla mnie jest mistyka [21:03] : no jak to wygląda?;) przecież z tego co mówicie wynika, że raczej modlitwę traktujemy jako okazję do wygadania się. a czy Pana Boga dopuszczamy do głosu? [21:03] : milczenie tez jest modlitwa i mistyka [21:03] : lubię wtedy cisze uwielbiam zapach przyrody [21:03] : nie możemy Boga przegadać... Musimy Mu tez dać "dojść do głosu" [21:03] : ks. ja myślę że to dialog [21:03] : medytacja tez jest modlitwa? Wtedy swoje myśli kierujemy ku Niemu [21:04] : a czy podczas swoich modlitw, milczycie czasem? Ale tak że się nic nie myśli, nie mówi nawet w myślach... Po prostu się jest [21:04] : a tak można ? [21:04] : przecież nasza modlitwa może być tez nasze milczenie, a to nie znaczy ze Bóg do nas wtedy nie mówi [21:04] : a ks11 czy tez modlitwa ni3e jest wygadaniem się do Pana Boga [21:04] : tak, milczenie czasami jest dobre [21:04] : ks. ja to samo tylko inaczej [21:05] : mało że można. Sądzę nawet że to wskazane. Czasem bardziej niż mówienie czy myślenie czegokolwiek [21:05] : medytacja= milczenie [21:05] : ja się staram się pomilczeć... ale rzadko mi się udaje... zawsze do głowy przychodzą w tedy jakiś myśli... w ogóle nie związane z modlitwą... [21:05] : nie jeśli modlitwa dobra i Panu Bogu jest miła [21:05] : wiem że pustelnicy często tak trwali, albo wypowiadali imię Jezus albo jakąś inną maksymę ,czy da się całkiem nie myśleć? [21:05] : Ja się ostatnio modle śpiewając, ale to moja forma modlitwy [21:06] : popatrzcie jak my właśnie traktujemy zbyt często modlitwę jako konieczność mówienia, czy myślenia czegoś... [21:06] : ata tak w złączeniu Z Jezusem na modlitwie tak. Ale to trudne bo ziemskość nas przytłacza [21:06] : ks11 a jak można inaczej? [21:06] : a ja się poddaję temu co przychodzi, czasem słowa, czasem pieśń, czasem rozważanie, zależnie, mam narzucony jakiś rytm, ale reszta jest impulsem [21:06] : ks11 jesteśmy ludźmi i oczekujemy, ze, ktoś nas usłyszy [21:06] : tak mi się zdaje ( także na podstawie własnych doświadczeń) że w naszych modlitwach bywa za dużo nas, a za mało Pana Boga [21:07] : modlitwa to jak bycie obok, jak trwanie przy sobie nawzajem, ja przy Jezusie , Jezus przy mnie [21:07] : ks. chodzi o to ze modlitwa nie ma stać się pewna forma obowiązku, przyzwyczajenia tylko otwartością zawsze i wszędzie.. [21:07] : czasem wystarczy powiedzieć, nie mam ci nic do powiedzenia, nie mam o co Cię prosić za wszystko mogę dziękować, chcę przy tobie być, patrz na mnie, ale to przecież też myśli [21:07] : bo przecież modlić się możemy wszędzie [21:07] : nie da się nie myśleć [21:07] : Modlitwa to złączenie. Jakby połączenie /myśli/ [21:07] : jeśli modlitwa ma być dialogiem, to MUSI być miejsce i czas na wypowiedzenie także Tej Drugiej Strony [21:08] : Ks. 11 bo jesteśmy egoistami lubimy się i tak Pan Bóg nakazał, szanujcie się [21:08] : ale jak? [21:08] : czytając Pismo Święte czytamy Słów Boga. przez Pismo Święte Bóg mówi do nas [21:08] : ale często ta druga strona , objawia nam się długo po, no i wtedy jest owocem naszej modlitwy [21:09] : Ta druga strona działa Ksiądz. Poprzez ...no właśnie ,poprzez. JEST ! [21:09] : myślę że tu się nie da określić jakiejś szczególnej techniki i powiedzieć "jak?". trzeba po prostu uczyć się BYĆ przed Nim [21:09] : jakie toż skomplikowane [21:10] : skomplikowane Ola dokąd nie dostąpisz, potem jest najzwyczajniej najprostsze [21:10] : tak po prostu :) Nie siląc się nawet na jakieś akty pobożności. Jedyne co powinno być "włączone" to nasza wola skierowana do Boga [21:10] : modlitwa rozwija bardzo osobistą i intymna relacje z Bogiem , jakby tak zaufać prowadzeniu Ducha Świętego to u każdego to inaczej wygląda [21:10] : a propos... a co, Waszym zdaniem, jest w modlitwie najważniejsze? [21:10] : a jak to jest możliwe ze w czasie modlitwy można doznać daru języków [21:10] : To prawda. Bez "silenia się". Wystarczy być .BYĆ człowiekiem [21:11] : czyli mamy się modlitwie całkowicie oddać Bogu, powierzyć mu siebie, wyłączając się od całego świata, a często jest tak ze my modlimy się bo tak czujemy, bo widzimy w modlitwie pomoc [21:11] : sam fakt że klękamy, że znajdujemy czaas dla Boga jest ważny [21:11] : to czemu na adoracji tak często można spotkać księdza czytającego Pismo? Albo jakąś książkę ? [21:11] : jesteśmy tylko ludźmi i nigdy nie ma szans żeby się skupić w 100% [21:11] : anotheru - to prawda. Wyłączając się na chwilę od spraw ziemskich [21:11] : wierze, że tylko prostota modlitwy, Bóg zrozumie [21:12] : Skupienie, oddanie Bogu siebie? [21:12] : modlitwa w której się po prostu jest przed Bogiem bez słów i myśli wymaga odwagi. może dlatego jest tak mało popularna [21:12] : każdy modli się tak jak potrafi, a Bóg każdego indywidualnie zrozumie, i nie ważne jak się będziemy modlić, myślę że jeśli ona będzie szczera płynąca z serca to będzie dobra [21:12] : młodzi ludzie teraz boja się ciszy [21:12] : ale... co jest najważniejsze w modlitwie? [21:12] : Każdy gdy wchodzi na 1-wszy schodek Kościoła, winien już porzucać -świat ziemski - :) [21:12] : bo Bóg zawsze nas wysłucha [21:12] : ks11 ale czy milczenie wyrazi to co chcemy Bogu powiedzieć? [21:12] : ważne żeby się modlić tylko do Boga i tyle [21:13] : tak pełne skupienie Ks. 11, wiele ludzi tego nie rozumie [21:13] : sam fakt że chcemy tej modlitwy, że mamy czas... [21:13] : modlitwa do Ducha Św. [21:13] : Krusia. Sądzę że na modlitwie, w której się spotykamy z Bogiem, dużo ważniejsze jest to co On nam chce powiedzieć [21:13] : Krusia - wyrazi - myśl- A więc to milczenie też mocne [21:13] : chyba samo spotkanie z Bogiem jest najważniejsze w modlitwie [21:13] : Krusia a masz w Piśmie modlitwę do Ducha Świętego? [21:13] : piszecie "skupienie"... czyli co? [21:14] : zaufanie [21:14] : Jak się skupić? [21:14] : Czyli cisza Ksiądz. Wyciszyć duszę [21:14] : ukierunkowanie się na Osobę a nie na ilość odmówionych modlitw [21:14] : odrzucenie wszystkich spraw którymi zajmujemy się na co dzień [21:14] : zaufać, wyłączyć się, wierzyć w siłę modlitwy [21:14] : być z Nim [21:14] : ks11 skupienie czyli skierowanie myśli ku Bogu [21:14] : zapomnienie o wszystkim i łączenie się z Bogiem [21:14] : wszystko ładnie:) Tylko jak to zrobić? [21:14] : znaleźć czas przede wszystkim i chęć [21:14] : wystarczy chcieć [21:14] : wyciszyć się [21:15] : trzeba prosić Duch Świętego [21:15] : znaleźć czas, miejsce [21:15] : karolina trudno ale trzeba próbować, bo szatan nas atakuje troskami i złymi myślami [21:15] : Mnie skupienie kojarzy się z ciszą. Taką zwykłą ciszą wewnętrzną [21:15] : najważniejsza w tym wszystkim jest właśnie nasza CHĘĆ, czyli wola skierowana do Boga [21:15] : i słuchać Pan Bóg daje wiele znaków [21:15] : kaja, wśród ludzi codzienności? narzekań męża i kłótni dzieci? [21:16] : ks11 słusznie i konsekwentność w realizacji tego celu [21:16] : fajnie jak na modlitwie nikt nam nie przeszkadza, np. telewizor, muzyka , komputer [21:16] : TAK. Wśród ludzi, codzienności, narzekań i kłótni [21:16] : a czy ciemność może pomoc w skupieniu [21:16] : wtedy to można zaczepić go myślą, ale żeby w ciszy, ja tylko na adoracji, w kościele. Tam gdzie jestem sama [21:16] : To jest możliwe. I osiągalne [21:16] : przede wszystkim na można iść na modlitwę w gniewie i złości [21:16] : każda modlitwa (każda jej forma czyli sposób) ma swoją wartość tylko wtedy gdy się całą wolą kierujemy na Boga Samego [21:17] : wiem z doświadczenia, że trzeba mieć też czyste serce przed Bogiem jak się modlimy, bo inaczej możemy być nie wysłuchani [21:17] : Wola z duszą pod rękę idą. Wtedy jest dobrze zmówiona modlitwa [21:17] : erlo to co maja powiedzieć grzesznicy, mają się nie modlić? [21:17] : Erlo. nie do końca to prawda [21:17] : ja byłam kilka razy na takich rekolekcjach, gdzie w czasie adoracji szła cichutko taka muzyczka... mi to też pozwalało się tak jakoś wyciszyć ale wiem ze nie wszystkim. Czyli to znaczy ze jak zgrzeszysz to już się nie musisz modlić??? trochę głupie... [21:17] : ks11 coś bliżej? [21:17] : Bóg słucha każdego w modlitwie, erlo [21:18] : Lukasz555 tak ale nie każdego wysłuchuje [21:18] : czyli to znaczy ze jak zgrzeszysz to już się nie musisz modlić??? trochę głupie... [21:18] : wszystko ok.. ale ks.. poruszył ważną sprawę, jak się skupić w modlitwie.. [21:18] : Trzeba pracować w chaosie wielkim, by nauczyć się od niego oddalać [21:18] : bo właśnie Boga potrzebujemy najbardziej wtedy gdy wpadniemy w grzechy. wtedy tym bardziej powinniśmy się modlić [21:18] : Bóg wysłuchuje wszystkich. Wszystkich bez wyjątku, tylko czyni to co dla nas dobre, choć my nie zawsze to widzimy [21:18] : bo Bóg wie lepiej co dla nas dobre [21:18] : karolina1x zanim się pomodlą niech wyznają grzech bo jest napisane , że Bóg grzeszników nie wysłuchuje [21:18] : Erlo. Nie prawda [21:18] : ks11 wtedy jest najtrudniej się modlić [21:18] : ks11 tak ale wyznajmy je zanim się pomodlimy [21:18] : Potrzebujemy przebaczenia Ksiądz. Przebaczenia potrzebujemy od Boga. By dusza nasza była czysta [21:19] : "nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników" «« | « | 1 | 2 | 3 | 4 | » | »»

PRZEBIEG MODLITWY WSTAWIENNICZEJ O UWOLNIENIE I UZDROWIENIE Proponując poniższy przebieg modlitwy wstawienniczej, zakładam podstawową wiedzę o znaczeniu, warunkach i skuteczności modlitwy w życiu chrześcijańskim według Bożego Objawienia i nauki Kościoła. Autor - śp. ks. dr Marian Piątkowski - były kordynator posługi polskich egzorcystów i wykładowca na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. UWAGI WPROWADZAJĄCE 1. Należy odróżnić modlitwę o uwolnienie i uzdrowienie od uroczystego egzorcyzmu Egzorcyzm uroczysty nad osobą, u której stwierdzono opętanie diabelskie (szatan wówczas zamieszkuje w ciele człowieka) jest obrzędem liturgicznym sprawowanym według Rytuału Rzymskiego z r. 1998 (tłumaczenie polskie wydane w r. 2000) przez kapłana egzorcystę posiadającego specjalne stałe lub doraźne upoważnienie ordynariusza. Prawdziwe opętanie zdarza się rzadko i wymaga starannego rozeznania wykluczającego zwykłą chorobę, także przy pomocy lekarza. Potrzeba modlitwy o uwolnienie zachodzi często. Jej celem jest usunięcie szkodliwego działania złych duchów wywierających od zewnątrz zły wpływ na ciało i psychikę człowieka. Objawami demonicznymi są różne zniewolenia, nerwice, udręki psychiczne, nie mające żadnego realnego uzasadnienia lęki, agresje, rozpacze, myśli natrętne itp., a także różne dolegliwości fizyczne. Trzeba nauczyć się odróżniać je od zwykłych chorób somatycznych i psychicznych, do czego nieraz będzie potrzebna pomoc lekarza. Modlitwę o uwolnienie i uzdrowienie może przeprowadzać każdy kapłan, a nawet dobrze przygotowana osoba świecka z ewentualną pomocą modlitwie o uwolnienie należy zawsze modlić się o napełnienie Duchem Świętym oraz o uzdrowienie duchowe i w razie potrzeby fizyczne. Jeżeli dolegliwość ma pochodzenie czysto naturalne (bez udziału złych duchów), modlimy się o uzdrowienie albo osobiście, albo odsyłając do grupy modlitwy wstawienniczej, np. z Odnowy w Duchu Świętym i ewentualnie do lekarza. 2. Każdy egzorcysta lub inny kapłan pełniący posługę modlitwy o uwolnienie i uzdrowienie znajduje z czasem własny sposób jej prowadzenia. Podany tu schemat opiera się na doświadczeniach własnych i cudzych. Różne proponowane schematy i teksty modlitw można znaleźć w literaturze. 3. Nie zawsze potrzebne jest przechodzenie przez wszystkie podane niżej etapy. Należy rozeznać, co jest rzeczywiście potrzebne. 4. Na pierwsze spotkanie dobrze jest przeznaczyć godzinę czasu, na dalsze wystarczy mniej, według rozeznania, np. pół godziny. Najdogodniej jest umawiać się na określony dzień i godzinę. Niekiedy wystarczy po wstępnym rozeznaniu odesłać do grupy modlitewnej służącej modlitwą wstawienniczą, by mieć czas na trudniejsze przypadki. Jeśli potrzeba, zalecamy udanie się do lekarza. 5. Miejsce spotkania powinno być spokojne i zapewniające dyskrecję, z krucyfiksem i wizerunkiem Maryi. 6. Pożyteczne pomoce: Pismo św., woda święcona egzorcyzmowana, poświęcony olej, modlitewnik, rytuał, zestaw różnych modlitw o uwolnienie i uzdrowienie. 7. W modlitwie może uczestniczyć, jeśli to nie byłoby krępujące dla osoby omadlanej, kilkuosobowy zespół pomocniczy, zwłaszcza osoby obdarzone charyzmatami rozeznania, prorokowania, skutecznej modlitwy. Modlitwę prowadzi kapłan, inni modlą się po cichu, a głośno tylko za jego zgodą. Niekiedy ze względu na dyskrecję modli się sam ksiądz. 8. Jeśli to tylko możliwe, modlimy się w stroju duchownym. I. WSTĘP 1. Przed przyjęciem „petenta” chwila modlitwy o pomoc Bożą (np. wezwanie Ducha Świętego o prowadzenie modlitwy, o obecność i wstawiennictwo Maryi, Aniołów czy Świętych). Jeżeli modli się zespół, dobrze jest poprosić nadto o oddalenie myśli i uczuć niechętnych i o dar jedności. 2. Życzliwe przywitanie, by pierwszy kontakt był miły i odprężający. Jeśli wypada, można taktownie zaproponować: „Pozwól, że podczas modlitwy będziemy do ciebie mówić po imieniu”. To stwarza atmosferę rodzinnej bliskości. 3. Krótka modlitwa wstępna razem z proszącym, np. Pod Twoją obronę, wezwanie Matko Dobrej Rady..., Królowo Aniołów... 4. Zaproszenie do zajęcia miejsca. 5. Rozmowa - wywiad, zwykle kierowana, by pominąć rzeczy nieistotne. Staramy się rozeznać, czy chodzi o problem zdrowotny, religijny czy moralny, naturalny czy pozaprzyrodzony. a) Jest pożyteczne notować najważniejsze sprawy, dla każdej osoby na oddzielnej karcie, zapisując także nazwisko, imię, wiek, adres, telefon, zawód, stan (czy małżeństwo sakramentalne). Zapewnić o całkowitej dyskrecji, notatki będą pożyteczne przy dalszych spotkaniach; adres i telefon ułatwią ewentualną zmianę terminu kolejnego spotkania. b) Jeżeli przychodzi kilka osób, np. matka z córką, małżonkowie , pytamy, kto ma problem. Najpierw rozmawiamy osobno z osobą towarzyszącą. Jeśli przyszła nie osoba potrzebująca modlitwy, ale ktoś z jej bliskich, modlimy się nad osobą przybyłą zastępczo, jak gdyby tamta była obecna i zachęcamy, by ją przyprowadzono, jeśli to możliwe, w innym terminie. c) Pytamy, o co mamy Pana Boga prosić. To pozwala zrozumieć, czego proszący oczekuje jako owocu modlitwy. Nadto doświadczenie wskazuje, że modlitwa o konkretną łaskę bywa skuteczniejsza niż ogólna. d) Pytanie o aktualne objawy niepokojące (podobnie jak lekarz pyta, co dolega, a dopiero potem szuka przyczyny). e) Pytanie o ewentualną diagnozę lekarską i przebieg leczenia. Często przychodzą osoby leczące się u neurologa czy psychiatry. f) Pytanie, czy początek objawów kojarzy się z jakimś znaczącym wydarzeniem, przeżyciem; niekiedy potrzebne jest sięgnięcie do okresu prenatalnego (stosunek matki do ciąży: niechęć, myśl o aborcji). g) Pytanie o kontakty z okultyzmem , kiedy i jakie (wywoływanie duchów, telepatia, podróże astralne, wiara w moc amuletów, talizmanów, fascynacja złem, wróżenie, kontakty z magami, jasnowidzami), sektami, New Age, satanizmem, korzystanie z medycyny niekonwencjonalnej (reiki, energoterapia, akupunktura, radiestezja itp.), o praktyki wschodnich metod medytacyjnych .Wszystko to może powodować naturalne szkody w psychice, albo demoniczne następstwa cielesne, psychiczne lub duchowe (stany depresji, lęków agresji, natręctwa myślowe – bluźnierstwa, myśli obsesyjne innego rodzaju, pokusy samobójcze itp.). h) Pytanie o przekleństwa (złorzeczenia, a nie zwykłe wulgaryzmy) zwłaszcza ze strony rodziców i krewnych, o rzucony „zły urok”, lub inne wydarzenia z życia, mogące mieć związek z obecnymi dolegliwościami, np. u kobiet o aborcję. i) Pytanie o uzależnienie alkoholowe, narkotyczne, hazardowe, erotyczne. 6. Po tym wszystkim próba diagnozy: choroba (nerwica, psychoza czy inna), czy działanie demoniczne. Niekiedy zachodzi jedno i drugie, objawy działania złych duchów bywają podobne do chorobowych (np. myśli bluźniercze mogą wynikać z nerwicy natręctw i działania diabła). 7. Zależnie od diagnozy: skierowanie do lekarza, egzorcyzm, modlitwa o uwolnienie i uzdrowienie. Zdecydowanie odradzamy korzystanie z medycyny niekonwencjonalnej. Jeżeli proszący nie chce z niej zrezygnować, modlitwa będzie z reguły nieskuteczna. Nigdy jednak nie odsyłamy nikogo bez pociechy, modlitwy o pomoc Bożą i błogosławieństwo. Przy modlitwie o uzdrowienie i uwolnienie pouczamy, że nie my uzdrawiamy i uwalniamy od złego, ale Pan Jezus i że to nie musi nastąpić natychmiast. Niekiedy potrzebna będzie wielokrotna modlitwa. 8. Pożyteczne jest zapytanie o historię życia religijnego, czy były w tej dziedzinie kryzysy, czym były spowodowane. Można w sposób oględny zapytać o przebieg życia moralnego (jeśli petent zechce się wypowiedzieć bez wymuszania), ponieważ trudności mogą mieć przyczynę w grzechach. Jeżeli z wywiadu wynika, że proszący o pomoc potrzebuje nawrócenia, zachęcamy do sakramentu spowiedzi św. Kapłan, jeśli jest obecny, może zaproponować przed modlitwą posługę spowiedzi, czuwając jednak, by w dalszym przebiegu modlitwy zachować tajemnicę. Dobrze jest zapytać podczas spowiedzi o ważność poprzednich spowiedzi, rozeznać ewentualną potrzebę spowiedzi generalnej. Troska o integralność wyznania może wymagać zapytania o grzechy pomijane nieraz przez penitentów, zwłaszcza z I i VI przykazania Dekalogu (zaniedbanie podstawowych praktyk religijnych, udział w praktykach okultystycznych, wiara w horoskopy, w reinkarnacje itp.), z V przykazania (aborcja, uzależnienia alkoholowe, narkotyczne i inne) i z VII przykazania (np. krzywdy wyrządzone przy podziale spadku). II. PRZEBIEG MODLITWY 1. Osobę proszącą o pomoc sadzamy naprzeciw krzyża i wizerunku Maryi. Jest najdogodniej, gdy ksiądz stoi podczas modlitwy nieco za nią z boku. Jeśli modli się zespół, wówczas otacza ją półkręgiem. 2. Pokropienie wodą święconą osób i miejsca z odpowiednią krótką modlitwą. Wytłumaczyć, że nie jest to zabieg magiczny. 3. Nałożenie stuły i zapalenie świecy. 4. Zachęta, by osoba omadlana włączyła się sercem do modlitwy. 5. Akt wiary w obecność Chrystusa, nawiązujący np. do Mt 18,20 (Gdzie dwaj albo trzej...). Podkreślić, rzeczywistą obecność Chrystusa miłującego, którego znamy z Ewangelii i który za życia na ziemi nikomu nie odmówił uzdrowienia. 6. Prośba o wstawiennictwo Maryi, św. Michała, innych Aniołów i Świętych, np. św. Ojca Pio. 7. W razie potrzeby (zwłaszcza jeśli ktoś praktykował okultyzm lub miał kontakt z innymi religiami, wykonywał niechrześcijańskie akty kultu, brał udział w niechrześcijańskich inicjacjach) należy dokonać aktu wyrzeczenia się zła i odnowienia przyrzeczeń chrzcielnych, wyrzec się wszelkich talizmanów, amuletów, innych przedmiotów pogańskich posiadanych czy noszonych „na szczęście”, a także zachęcić do pełnego przebaczenia krzywdzicielom, co stanowi jeden z warunków skuteczności modlitwy. 8. Akty dziękczynienia i wielbienia za otrzymane dobrodziejstwa (np. za dar życia, chrzest, inne sakramenty, za plan Boży, za miejsce w niebie przygotowane od wieków, za wszystkie dary otrzymane od Pana Boga za pośrednictwem ludzi). Można zapytać, za co szczególnie osoba omadlana chciałaby Bogu dziękować. Dziękujemy i wielbimy Boga także za chwile trudne, za krzyże i udręki (Bóg wiedział o nich od wieków, a jednak wybrał ten świat z wszystkimi wydarzeniami i tym, którzy Go miłują, wszystko obróci się na dobre). Improwizowane uwielbienia i dziękczynienia można zakończyć wspólnym „Chwała na wysokości Bogu” lub inną modlitwą. Pożyteczna i skuteczna bywa tu modlitwa w językach. Nie należy pomijać dziękczynienia, ono otwiera na łaskę. 9 Jeżeli stwierdziliśmy lub poważnie podejrzewamy działanie złego ducha, podejmujemy modlitwę o uwolnienie czyli prywatny egzorcyzm w formie deprekatywnej (modlitewnej). Kapłan może wypowiedzieć go w formie imperatywnej, np. „Wszelkie duchy złe, które szkodzicie temu Bożemu dziecku, w Imię Jezusa Chrystusa wiążę waszą złą moc i rozkazuję: idźcie precz i nie wracajcie. Idźcie przed krzyż Jezusa i niech On wam powie, dokąd macie pójść!” Jeśli nie jesteśmy pewni działania demonicznego, możemy użyć formuły warunkowej: „Jeśli to wy, duchy piekielne i złe, szkodzicie temu Bożemu dziecku, to w Imię Jezusa... (c. d. jak wyżej)”.Można posłużyć się także innymi modlitwami i formułami, fragmentami egzorcyzmów łacińskich z świeckie zachęcamy do używania formuł modlitewnych. Można korzystać z różnych tekstów drukowanych w książkach i broszurach katolickich, np. do Matki Bożej, Królowej Aniołów, do św. Michała modlitwy obserwujemy reakcje. Jeżeli spostrzegamy podejrzane grymasy, ruchy ciała, niegodne wypowiedzi, przedłużamy modlitwy egzorcystyczne. Powtarzamy słowa, które wywołują silniejszą w trakcie modlitwy przekonujemy się, że mamy do czynienia z opętaniem, przerywamy modlitwę o uwolnienie, aby przygotować i podjąć uroczysty egzorcyzm, który może być sprawowany jedynie przez kapłana upoważnionego przez biskupa miejsca. Nie należy korzystać z usług różnych świeckich uzdrawiaczy stosujących środki magiczne (jak „odczynianie”, zaklęcia itp.) i pseudoegzorcystów, reklamujących często swoje niebezpieczne usługi. Aby skutecznie wyrzucać złe duchy, trzeba być świętym, a przynajmniej w stanie łaski uświęcającej i mieć upoważnienie Kościoła. 10. Gdy zachodzi poważne podejrzenie, że cierpienie spowodowane jest przez nieżyczliwych ludzi (np. przez przekleństwa, uroki itp.), trzeba podjąć staranie o przerwanie złego wpływu. Można to uczynić improwizowaną modlitwą, np. „W Imię Jezusa Chrystusa (albo: W Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego) i Jego mocą niech będzie związany, przełamany i zniweczony wszelki zły wpływ przekleństw, złorzeczeń, czarów, obciążeń pokoleniowych i innych szkodliwych działań ludzi i złych duchów, jakie spotkały NN (podać imię). Niech nic odtąd nie szkodzi temu Bożemu dziecku!” Kapłan może użyć sformułowania nakazującego: „W Imię Jezusa Chrystusa wiążę , przełamuję i niweczę... ( jak wyżej)” 11. Prośba o napełnienie Duchem Świętym, improwizowana lub np. słowami sekwencji. 12. Prośba o uzdrowienie całej osoby (ducha, psychiki, ciała). Zachęta do ufności. Można położyć rękę na głowie lub ramieniu i modlić się np. „Uzdrów, Panie, myśli NN, by zawsze były pełne Twojej prawdy, dobre i pamięć i wyobraźnię, by wspomnienia i wyobrażenia nie wprowadzały zamętu w obecne całą sferę emocjonalną, wszystkie zranienia uczuć. Obdarz swoim głębokim pokojem, jakiego świat dać nie ciało (jeśli wiemy, dobrze jest wymienić chorobę), by mogło Tobie dobrze służyć w Kościele”. 13. Można dokonać namaszczenia poświęconym olejem z prośbą o uzdrowienie oraz dar radości i pokoju. (Modlitwa poświęcenia w Rytuale Rzymskim z r. 1927, s. 395n.). 14. Modlitwa wielbiąca i dziękczynna za pomoc Bożą, za wysłuchanie próśb. Jeśli modlitwie towarzyszy zespół, można zaintonować śpiew. 15. Jeżeli jest obecna osoba z darem prorokowania i otrzyma słowo Boże przez natchnienie lub Pismo św., można pozwolić je przekazać po dokonaniu rozeznania. Nigdy w takiej sytuacji nie należy przekazywać słów groźnych, zawsze tylko pocieszające, umacniające i budzące ufność. 15. W przypadku modlitwy egzorcyzmu i o uwolnienie prosimy o obronę egzorcysty, uczestników modlitwy ich bliskich i ich majętności przed zemstą złych duchów, np. przez wezwania do Maryi, św. Michała Archanioła, do Aniołów Stróżów. III. ZAKOŃCZENIE 1. Chwila rozmowy z zapytaniem o samopoczucie, o przeżycia podczas modlitwy. Niekiedy przeżycia są bardzo silne. Jeżeli nie było żadnych znaczących, to nie znaczy, że modlitwa była nieskuteczna. Owoce przyjdą w swoim czasie, bo Chrystus kocha i chce pomóc. Niekiedy istnieje jakaś przeszkoda, którą trzeba będzie w przyszłości odkryć i usunąć. 2. Zachęta do gorliwego wykonywania praktyk religijnych (codzienna modlitwa, regularne uczestnictwo we Mszy św., częsta Komunia św., miesięczna spowiedź św.), do udziału przez jakiś czas w nabożeństwach o uzdrowienie, jeśli się je urządza, do włączenia się do grupy modlitewnej. Nie należy nikogo nie zostawiać bez dalszej opieki duchowej, bo będzie jej potrzebował. 3. Serdeczne pożegnanie, prośba o wiadomość po jakimś czasie, ewentualne umówienie się na kolejne spotkanie. 4. Z okazji takiej modlitwy nie powinno się przyjmować pieniędzy. Jeśli ktoś koniecznie chce dać Panu Bogu taki znak wdzięczności, niech sam przekaże ofiarę na jakiś dobry cel, np. na Radio Maryja czy na posiłki w szkole dla biednych dzieci. Ks. dr M. Piątkowski, Poznań 2004

Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane»” (J 20,19-23). DŁUŻSZA CHWILA CISZY Jezu! W Twojej obecności teraz modlimy się do Ducha Świętego słowami Modlitwa powszechna jest miejscem w Eucharystii, w którym wierni odpowiedzialni za innych ludzi, spełniając swój urząd kapłański, zwracają się do Boga w różnych intencjach Kościoła i świata. Jest to modlitwa wstawiennicza zamykająca liturgię słowa na każdej Eucharystii. Jest to modlitwa, która ma wielką moc przez to, że jest modlitwą całego Kościoła. Należy dbać o to, aby nie została ona zaniedbana. Dlatego chciałabym w tej pracy przybliżyć kształt, sens, miejsce i znaczenie modlitwy powszechnej nazywanej również modlitwą wiernych. Adresuję ją szczególnie do osób przygotowujących i odczytujących modlitwę powszechną. Szczegółowy opis kształtu modlitwy powszechnej: to część modlitwy powszechnej, należąca do celebransa. Jednakże, aby cała modlitwa stanowiła jednolitą całość, może ją ułożyć osoba przygotowująca wezwania. Wstęp powinien być krótkim wprowadzeniem w modlitwę skierowanym do zgromadzonych. Treść wprowadzenia może nawiązywać do usłyszanego słowa Bożego, może również uwzględniać okres liturgiczny, treść obchodzonej uroczystości, albo treści z żywotu wspominanego w danym dniu świętego. WezwaniaDzielą się one na cztery grupy. Każda z nich może zawierać jedno lub dwa wezwania. Liczba wezwań często zależy od charakteru sprawowanej liturgii. Typowa ilość to sześć, lecz nie jest to zasada i panuje tu niemalże pełna dowolność. Wezwań nie powinno być jednak zbyt wiele, aby modlitwa nie przerodziła się w wielomówstwo. Oprócz wezwań obowiązkowych, modlitwa może zawierać wezwania dodatkowe uwzględniające szczególny charakter dnia (uroczystość, wspomnienie świętego) albo szczególne wydarzenia z życia parafii (odpust, bierzmowanie, chrzest). Wezwania powinien czytać diakon, kantor lub inny uczestnik liturgii, który został wcześniej przygotowany do tej posługi. Wypadałoby także, aby poszczególne wezwania czytały różne osoby i aby były one w szczególny sposób związane ze swoją intencją. Układając wezwania należy uwzględnić w nich usłyszane słowo Boże oraz problemy, którymi żyje świat. Powinny być one połączeniem tych dwóch rzeczywistości tak, aby spojrzenie na świat dokonywało się przez pryzmat wiary i miłości chrześcijańskiej a nie było tylko odblaskiem rzeczywistości. Cztery obowiązkowe grupy wezwań to: Wezwania w intencjach Kościoła, by był wyraźnym znakiem królestwa Bożego, by coraz lepiej służył Chrystusowi i by nieustannie się odnawiał. Wezwania w intencjach odpowiedzialnych za Kościół tj. papieża, biskupów, kapłanów, zakonników, aby nie brakowało im sił do prowadzenia Bożej owczarni oraz wezwania o powołania do służby kapłańskiej i zakonnej, aby nie brakowało głoszących słowo Boże. Wezwania za władzę państwową i o zbawienie całego świata czyli wezwania za ojczyznę w jej aktualnych potrzebach, wezwania za narody i ich problemy, aby ludzie mogli żyć w pokoju oraz wezwania za rządzących, aby Chrystus był źródłem ich czynów. Wezwania za ludzi znajdujących się w trudnościach życiowych. W duchu solidarności modlimy się za chorych o uleczenie, za cierpiących o wytrwałość, za samotnych o odnalezienie przez bliźnich, za opuszczonych, za niewierzących o znalezienie właściwej drogi, za ludzi zniewolonych nałogami, za ofiary kataklizmów, za dzieci, młodzież, rodziny i wezwania w innych aktualnych potrzebach. Wezwania w intencjach wspólnoty lokalnej, za jej wszystkie potrzeby, o dary Boże. Wezwania w aktualnych potrzebach parafii oraz wezwanie w intencji, w której odprawiana jest dana Eucharystia. Zakończenie modlitwy, tak jak rozpoczęcie, należy do celebransa, powinno być krótkie i może być ułożone przez osobę przygotowującą wezwania. Powinno zawierać prośbę skierowaną do Boga o wysłuchanie błagań zamieszczonych w modlitwie. Może wyrażać tę samą intencję co kolekta dnia, ale nie powinna być jej powtórzeniem. Formy wezwań: a) forma najdłuższa - jest to najbardziej uroczysta forma. Taką formę mają wezwania w Wielki Piątek. Najpierw wymienia się osoby, za które się modlimy a następnie, o co prosimy. b) forma skrócona - od razu podaje się łaskę o jaką prosimy, zaznaczając tylko za kogo się modlimy. c) forma najkrótsza - nadaje się ona szczególnie do liturgii dni powszednich. Podaje się w niej jedynie za kogo się modlimy. c) forma rozpoczynająca się cytatem z Pisma Świętego - jest to forma, w której prośba oparta jest na cytacie z Pisma Świętego. Najlepiej gdy cytat zaczerpnięty jest z liturgii danego dnia. Ukazuje to charakter modlitwy powszechnej jako odpowiedzi na usłyszane słowo Boże. Przy układaniu wezwań w tej formie należy uważać, aby nie były one zbyt długie i aby prośba nie była na siłę naciągnięta do cytatu. d) forma rozpoczynająca się bezpośrednim zwrotem do Boga - jest to modlitwa rozpoczynająca się inwokacją do jednej z Osób Boskich. Pierwsze słowa mogą również wskazywać na jakieś zbawcze działanie Boga lub Jego przymiot. Należy jednak uważać aby wezwanie miało charakter błagalny. e) forma rozpoczynająca się wstawiennictwem Świętego lub Maryi - forma ta jest prośbą do Boga za wstawiennictwem Świętego w dzień jego wspomnienia lub za wstawiennictwem Maryi w jedno ze świąt albo uroczystości maryjnych. Formy odpowiedzi ludu a) aklamacja - w tej formie po każdym wezwaniu lub słowach wywołujących odpowiedź następuje aklamacja. Najczęściej jest to aklamacja Wysłuchaj nas Panie. Odpowiedzi powinny być dostosowane do okresu liturgicznego lub święta i dobrze oddawać błagalny sens wezwania. Można wykorzystywać odpowiedzi z Liturgii Godzin lub ułożyć je samodzielnie. Aklamacje można wypowiadać w języku polskim lub łacińskim. b) modlitwa w ciszy - jest to forma, w której po każdym wezwaniu następuje chwila modlitwy w ciszy. Trzeba jednak wcześniej powiadomić zgromadzonych o tej formie odpowiedzi na wezwania, aby modlitwa była dobrze przeżyta. c) dłuższa forma błagalna wypowiadana przez wszystkich zgromadzonych - w tej formie odpowiedź zgromadzonych jest dłuższa. Aby nie była ona monotoniczna powinna być zmienna i dostosowana do poszczególnych wezwań. Aby zgromadzeni mogli wziąć w niej czynny udział, powinni mieć przed sobą teksty błagań, dlatego nie nadaje się ona do większych zgromadzeń liturgicznych. d) dłuższa forma błagalna zakończona doksologią „Amen” - jest to odmiana poprzedniej formy, używana w liturgii Wielkiego Piątku. Po wykonaniu wezwania, schola lub ktoś inny wykonuje wezwanie błagalne poczym wierni potwierdzają je doksologią „Amen”. e) modlitwa w ciszy potwierdzona aklamacją - w tej formie po wykonaniu wezwania następuje chwila modlitwy w ciszy. Następnie po słowach zachęty (np. „Ciebie prosimy”) lud wypowiada aklamację. Przy przygotowaniu tej formy należy zwrócić uwagę, aby odpowiedź była dopasowana do wezwania i tworzyła z nim jednolitą całość. Spontaniczna modlitwa powszechna Jest to forma modlitwy powszechnej używana podczas Eucharystii w małych grupach wspólnotowych. Jest to również forma, w której popełnia się najwięcej błędów. Dlatego aby modlitwa była wykonana pięknie i bezbłędnie, należy pamiętać o poinformowaniu zgromadzonych o modlitwie w tej formie przed rozpoczęciem Eucharystii. Główne błędy popełniane w modlitwie spontanicznej to niewłaściwa kolejność próśb, a nawet pomijanie niektórych grup wezwań, przez co modlitwa jest narażona na zbytnią prywatność. Istnieje również niebezpieczeństwo, że będzie ona zbyt rozbudowana, dlatego należy uważać, aby nie stała się najbardziej obszerną częścią Eucharystii. Śpiew w modlitwie powszechnej W modlitwie wiernych niektóre elementy mogą być śpiewane. Wstęp z reguły jest czytany. Wezwania natomiast mogą być śpiewane w całości lub wykonane tak, że wezwanie jest czytane, a tylko krótka zachęta wywołująca odpowiedź wiernych jest śpiewana. Śpiew ten może wykonać ktoś inny niż wykonujący wezwanie na przykład schola albo kantor. Gdy wezwania oparte są na cytatach z Pisma Świętego, fragment biblijny można przeczytać a resztę wezwania zaśpiewać. Nie należy jednak śpiewać wezwania, gdy odpowiedź na nie miałaby być recytowana. Odpowiedź natomiast może być śpiewana nawet wtedy, gdy wezwanie było recytowane. Modlitwa końcowa, tak jak odpowiedź może być śpiewana zawsze. Wykonuje się ją na melodię innych modlitw mszalnych. Jeżeli któraś z części modlitwy powszechnej ma być śpiewana, należy ją wcześniej przygotować, aby nadawała się do śpiewu, a jej wykonanie nie było zbyt trudne. Należy zwrócić szczególną uwagę na to, aby odpowiedzi wiernych były ułożone na prostą melodię i aby przez śpiew modlitwa zbytnio się nie przedłużyła. Wskazówki dla przygotowujących i czytających modlitwę powszechną Na początku należy przypomnieć, że osoba przygotowująca i odczytująca modlitwę wiernych powinna być godna i świadoma odpowiedzialności wykonywanej posługi. Przygotowanie modlitwy powszechnej powinno być poprzedzone prośbą do Ducha Świętego o to, aby modlitwa dobrze służyła Kościołowi i aby zawierała jego najważniejsze potrzeby. Wezwania powinny być odczytane powoli i wyraźnie, aby były jasne i zrozumiałe dla wszystkich uczestników liturgii. Jeżeli są one śpiewane, należy zatroszczyć się o to, aby był to śpiew naprawdę piękny i wyraźny. Poza tym osoba podejmująca posługę powinna zatroszczyć się o swój zewnętrzny wygląd i strój. Aby modlitwa wiernych była pięknie przeprowadzona, należy dokładnie poinformować posługujących o ich postawach, gestach i momencie sprawowania posługi. Modlitwa powszechna jest prosta i wyrazista a przez to piękna należy jednak dbać o to, aby była to przede wszystkim „modlitwą oświeconych wiarą”(por. M. Nowak, „Żyć Mszą świętą”)

Nauczyć się przebywania u stóp Jezusa. Poniższe wskazówki mogą okazać się pomocne dla wszystkich, którzy nie mają większego wcześniejszego doświadczenia w adoracji. Po pierwsze, należy pamiętać, że tę godzinę spędza z wami sam Pan. Pozwólcie Mu na siebie patrzeć. Rozpocznijcie od adoracji.

John Fenn Jak pisałem poprzednio w Nowym Testamencie modlitwy mają być zanoszone do Ojca, nie do Jezusa oraz o tym, że nie ma również ani jednej modlitwy do Ducha Świętego. Znajduje się wzmianka o społeczności z Jezusem i społeczności z Duchem Świętym i ten cykl nauczania ma na celu zdefiniowanie tego, co to jest, jak również ma pomóc w tym, jak to robić. Niemniej, wszystkie modlitwy w Nowym Testamencie, zaczynając od Modlitwy Pańskiej i dalej, są zanoszone do Ojca. Przyczyna tego jest prosta: To Ojciec zaplanował zbawienie. Jezus był (jedynie) sposobem, w jaki zostało to osiągnięte. „Tak więc, jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; stare przeminęło, oto wszystko stało się nowe. A wszystko to jest z Boga, który nas pojednał z sobą przez Chrystusa i poruczył nam służbę pojednania, to znaczy, że Bóg w Chrystusie świat z sobą pojednał, nie zaliczając im ich upadków, i powierzył nam słowo pojednania” (2Kor 5:17-19). Gdy ludzie nazywają Jezusa Słowem Bożym nie zdają sobie sprawy z tego, o jakie Słowo chodzi. On jest Słowem (od) Boga Ojca do ludzkości: pojednajcie się ze Mną! Jeśli ojciec mówi swemu synowi, aby wyszedł na zewnątrz i powiedział reszcie braci i sióstr, że mają wrócić do domu, ponieważ jest późno, dzieciaki nie proszą o to, aby zostać dłużej syna, który został tylko wysłany ze słowem od ojca – posłańca. Proszą ojca, który jest przede wszystkim autorem przesłania i tym, który wysłał syna. Jezus jest Słowem Ojca, posłańcem, środkiem przekazu, a nawet autorem naszego zbawienia, ponaglającym nas, abyśmy weszli do środka. Jednak to Ojciec jest Źródłem zaproszenia, nie Jezus. Prosimy Ojca. Nie Posłańca. Często używamy takiego przykładu: Ojciec prosi syna, aby umył samochód, ten myje go korzystając z wody. Możemy powiedzieć, że ojciec umył samochód korzystając ze swego syna, a obaj, ojciec i syn, mogą słusznie powiedzieć, że to woda umyła samochód. My jesteśmy tym brudnym samochodem, ojcem jest Ojciec, synem jest Syn, a wodą – Duch Święty. Tak więc, można właściwie powiedzieć, że obmył nas Ojciec, bądź Syn, bądź Duch Święty, Każdy z nich spełniał inną funkcję. Jeden zaplanował, jeden wykonał, a jeden był czynnikiem, którym to zrobiono. Przepływ W Ewangelii Mateusza 3:16 Jezus po chrzcie wychodzi z wody, Ojciec mówi słyszalnym głosem, a Duch zstępuje i siada na Jezusie. Od Ojca do Ducha, do Jezusa. Współcześnie jesteśmy ciałem Chrystusa i ten przepływ trwa dalej: Ojciec do Ducha do ciała Chrystusa. W Ewangelii Jana 15:26 Jezus stwierdził: „Gdy przyjdzie Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca wychodzi, złoży świadectwo o mnie”. Kluczem jest tutaj objawienie mówiące, że Duch Święty „wychodzi od Ojca”. On przychodzi i wychodzi od Ojca do nas. Pomyśl o tym w taki sposób: Ojciec jest na Swoim tronie w niebie. My jesteśmy Chrystusem na ziemi. Musi być jakieś połączenie, most, środek komunikacji między niebem i ziemią i tę rolę i funkcję spełnia Duch Święty. On wypływa z nieba na ziemię. On jest w obu miejscach równocześnie. Musimy również zrozumieć to, co Jezus powiedział w Ewangelii Jana 4:24, że Ojciec jest Duchem. Zatem on będzie komunikował się z naszym duchem. On nie jest umysłem, szukać społeczności i komunikacji z Nim musimy w naszym duchu, nie w umyśle. Mówiąc innymi słowy: Duch Święty jest Tym, który jest obecnie na służbie na ziemi. Duch Święty jest Tym, który jest dany tutaj, dany w Dniu Pięćdziesiątnicy, posłanym przez Ojca, aby uzdolnić nas, abyśmy mogli poznać Ojca i Pana Jezusa i mieć z nimi społeczność. Wszystko, co mamy, wszystko, co słyszymy, widzimy i czynimy w Panu dzieje się przez Ducha Świętego i w Nim. Gdy ktoś widzi Jezusa, to jest to rzeczywiście Pan, lecz to Duch Święty otwiera nasze oczy na Jego rzeczywistość. Człowiek rodzi się na nowo przez Ducha. Każde doświadczenie/przeżycie, które może człowiek doświadczyć z Bogiem jest przez Ducha. On jest Tym, który obecnie przebywa na ziemi, komunikuje właściwie i wiernie to, co mówi i przekazuje nam niebo. To dlatego Jezus w Ewangelii Jana 16:13 powiedział, że jest On Duchem prawdy i „… bo nie sam od siebie mówić będzie, lecz cokolwiek usłyszy, mówić będzie, i to, co ma przyjść, wam oznajmi”. Duch Święty wyłącznie powtarza to, co usłyszy w niebie. On niczego sam z siebie nie inicjuje i dlatego nie ma żadnej korzyści z modlitwy do Niego, proszenia Go, aby zrobił to czy tamto – On jest zwyczajnym łącznikiem między niebem a ziemią. Po prostu powtarza to, co słyszy. Podobnie, jak było przy chrzcie wodnym Jezusa: Ojciec przez Ducha do Jezusa na ziemi. Dziś ten „Jezus na ziemi” to my. Przepływ jest ten sam. Paweł pokazywał to w inny sposób Paweł rozwinął twierdzenie Jezusa, że Duch Święty tylko powtarza to, co słyszy w 1Kor 2:9-16, cytując wers ze ST: „Czego oko nie widziało i ucho nie słyszało, i co do serca ludzkiego nie wstąpiło, to przygotował Bóg (Ojciec) tym, którzy go miłują. Albowiem nam objawił to Bóg (Ojciec) przez Ducha; gdyż Duch bada wszystko, nawet głębokości Boże (Ojca) …” Duch Święty bada serce Boga Ojca na naszą rzecz, widząc, co On przygotował dla nas – gdy tylko coś znajdzie, przekazuje nam to w naszym duchu. Może to być coś, tak drobnego, jak kolejne kroki prowadzące cię do wolnego miejsca parkingowego w pobliżu sklepu, o które prosiłeś Ojca, do informacji przekazywanej w twoim duchu w postaci pokoju, że dostałeś tę pracę, o którą starałeś się. Jak powiedział Jezus, Duch Święty nie mówi niczego sam z Siebie, lecz wyłącznie to, co słyszy. On bada serca Ojca szukając Jego zabezpieczenia naszych życiowych potrzeb. To Ojciec odpowiada a twoje modlitwy „Nie błądźcie, umiłowani bracia moi. Wszelki datek dobry i wszelki dar doskonały zstępuje z góry od Ojca światłości; u niego nie ma żadnej odmiany ani nawet chwilowego zaćmienia. Gdy zechciał, zrodził nas przez Słowo prawdy, abyśmy byli niejako pierwszym zarodkiem jego stworzeń” (Jk 1:16-18). Jak mieć społeczność z Ojcem, Duchem i Synem następnym razem, a do tej pory mnóstwo błogosławieństw Duch Święty_1 | Duch Święty_3 John Fenn and email me cwowi@

Możemy zastanowić się, jak dbamy o naszą relację z Bogiem, jak często modlimy się, czy kierujemy się Jego przykazaniami, czy dążymy do duchowego wzrostu. Może to pomóc zidentyfikować obszary naszego życia, które wymagają większej uwagi i zaangażowania oraz motywować nas do podejmowania konkretnych działań mających na celu

Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 20:58 Na przykład modlitwa w fotelu- spoczywasz. blocked odpowiedział(a) o 20:54 To się nazywa "cyrki Hagina", a tu masz samego Hagina i jego cyrki aka "spoczynki":[LINK]Zastanów się dziesięć razy, zanim zechcesz brać udział w tym czymś. Jeśli dalej chcesz- zastanów się jedenaście. blocked odpowiedział(a) o 20:51 Spoczynek może zdarzyć się podczas zwykłej też modlitwy o uwielbienia. blocked odpowiedział(a) o 20:52 ,,Czuwanie czy jak bo nie wiem jak to nazwac a bardzo mi to jest potrzbne,,Tak,jest to czuwanie,ale w Duchu oazach,jak zapewne wiesz odbywają się przed Dniami Wspólnoty blocked odpowiedział(a) o 20:57 No na oazie jest przed dniem wspólnoty, bo dzień 13 to Zesłanie Ducha świętego :) LMFAO, a ja oczywiście czytam "Jak sie nazywają takie modlitwy na których modlimy się do Ducha św, by on poszedł, podczas ktorych zdarzają sie spoczynki?"Cóż, kiedy widzę tak niepoprawne językowo pytania (pełne teoretycznie drobnych błędów), życzę autorom naprawdę solidnego spoczynku. Spoczynku w pokoju. Albo w mojej kuchni (konkretnie w zamrażarce). blocked odpowiedział(a) o 22:22 Wow, dzięki Alkh za link, słyszałem rzecz jasna o Haginie ale nigdy tego nie widziałem... Coś strasznego. te "spoczynki" to są zasniecia w Duchu Swietym. Takie coś moze się zdarzyc przed Wigilia Zesłania Ducha Świetego ale też również na zwykłej adoracji:) gina. odpowiedział(a) o 15:56 duch swiety to czynna sila Boza a nie osoba Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub

Powinniśmy modlić się o sprawy poruszone w Modlitwie Pańskiej, używając przy tym własnych słów, by móc „zaszczepiać” to w naszej osobistej relacji z Bogiem. Najwłaściwszym sposobem modlitwy jest wyrażanie przed Bogiem tego, co mamy w swoich sercach. Siedzenie, stanie czy klękanie; ręce luźno ułożone czy złożone; oczy Dla chrześcijan modlitwa jest rozmową z Bogiem. Katolicy w czasie modlitwy zwracają się do Boga z prośbami, dziękują za coś lub wielbią Boga. Wierni mogą zwraca się w czasie modlitwy do świętych o wstawiennictwo u Boga w swoich sprawach. W modlitwach można zwracać się również w sprawie osób zmarłych. Istnieje też wiele różnych modlitwy do Ducha Świętego. Odmawiane są w różnych intencjach, a łączy je osoba Ducha Świętego. To jak się modlić jest przekazywane w Biblii przez proroków oraz samego Jezusa Chrystusa. Miał on za życia wiele razy zwracać się do Boga oraz przekazywać swoim uczniom modlitwy. Modlitwa do Ducha Świętego Duch Święty to trzecia Osoba Trójcy Świętej, która nie została zrodzona ani stworzona. Jest on równy Ojcowi i Synowi. Różne Kościoły wyjaśniają pochodzenie Ducha Świętego. W tradycji zachodniej Duch Święty pochodzi od Ojca i Syna, a w tradycji wschodniej od Ojca przez Syna. Ta różnica wywoływała wiele dyskusji wśród duchownych. Duch Święty pojawia się w Starym i Nowym Testamencie. Wymieniane są dary Ducha Świętego jak mądrości, rozumu, rady, męstwa, umiejętności, pobożności oraz bojaźni Bożej. Są one zdolne zniszczyć zło i urzeczywistnić dobro. Co ciekawe, większość modlitw do Ducha Świętego rozpoczyna się wezwaniem właśnie Ducha Świętego do przyjścia czy obdarowania jakimś darem. Modlitwa do Ducha Świętego Często Duch Święty przedstawiany jest jako biała gołębica. W tradycji chrześcijańskiej pierwsze objawienie Ducha Świętego miało miejsce w czasie chrztu Jezusa. Duch Święty objawił się nad głowami apostołów w formie języków ognia oraz szumu z nieba. W Kościele katolickim dzień zesłania Ducha Świętego jest jednym ze świąt. Dzień ten funkcjonuje też pod popularniejszą nazwą Zielone Świątki. W Kościele katolickim obchodzony jest on 49 dni po Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego. Jedną z modlitw do Ducha Świętego jest modlitwa świętego Augustyna. „Oddychaj we mnie, Duchu Święty, abym święcie myślał. Przymuszaj mnie, abym święcie postępował. Pobudzaj mnie, abym miłował tylko to, co święte. Umacniaj mnie, abym strzegł tego, co dobre. Strzeż mnie, Duchu Święty, abym Cię nigdy nie utracił” – brzmi cała modlitwa do Ducha Świętego. Modlitwa przed spowiedzią W Kościele katolickim, żeby spowiedź była dobra, należy spełnić kilka z warunków. Dlatego osoby spowiadające się powinny dobrze się przygotować do niej. Pomóc w tym może modlitwa przed spowiedzią. Wierni proszą o poznanie wszystkich grzechów, jakie popełnili. Proszą w niej również, żeby Duch Święty odnowił ich w miłości i obdarzył nowym życiem. To wszystko ma pomóc w dobrej spowiedzi. Jednym z warunków dobrej spowiedzi jest szczera spowiedź, a ta będzie taką, jeśli wyznamy swoje grzechy. Pomocny może okazać się rachunek sumienia, który jest elementem dobrej spowiedzi. Kolejne warunki to żal za grzechy oraz mocne postanowienie poprawy. Ostatnim warunkiem dobrej spowiedzi jest zadośćuczynienie Panu Bogu i Bliźniemu. Modlitwa przed nauką Duch Święty może pomóc w wielu sprawach. Jedną z nich jest nauka. W krótkiej modlitwie przed nauką wierni proszą Ducha Świętego o oświecenie serca i umysłu. Duch Święty ma też dodać ochoty i zdolności w nauce. Modlitwa przed egzaminem Istnieją też modlitwy do Ducha Świętego odmawiane przed egzaminami. Wierni zwracają się w nich nie tylko do Ducha Świętego, ale też do świętych oraz Boga. Wszystko zależy od konkretnej modlitwy przed egzaminem. Zazwyczaj wierni w modlitwach przed egzaminem proszą o jasność umysłu oraz uczciwość serca. Modlący się przed egzaminem zwracają się o pomoc, żeby opanować stres związany z egzaminem oraz pokonać wszystkie trudności w studiach. .

5jt0o43xpe.pages.dev/294

5jt0o43xpe.pages.dev/639

5jt0o43xpe.pages.dev/726

5jt0o43xpe.pages.dev/593

5jt0o43xpe.pages.dev/124

5jt0o43xpe.pages.dev/383

5jt0o43xpe.pages.dev/649

5jt0o43xpe.pages.dev/132

5jt0o43xpe.pages.dev/952

5jt0o43xpe.pages.dev/107

5jt0o43xpe.pages.dev/512

5jt0o43xpe.pages.dev/908

5jt0o43xpe.pages.dev/576

5jt0o43xpe.pages.dev/870

5jt0o43xpe.pages.dev/968

jak często modlimy się do ducha świętego